Konrad von Hochstaden: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne
m drobne merytoryczne
Linia 21:
}}
'''Konrad von Hochstaden''' (1198/1205 – 1261) arcybiskup [[Archidiecezja kolońska|Kolonii]] w latach 1238-61.
 
==Biografia==
 
[[Plik:Rathausturm Köln - Konrad von Hochstaden - Gerhard Unmaze (6143-45).jpg|thumb|left|200px|Konrad von Hochstaden na wieży ratusza w [[Kolonia (Niemcy)|Kolonii]] (w centrum)]]
 
Syn hrabiego Lothara I z Hochstadt i jego żony Mathilde Vianden. Łączyło go pokrewieństwo z [[Hohenstaufowie|Hohenstaufami]]. Nie jest znana dokładna data urodzenia i niewiele wiadomo o jego młodości. Miał dwóch braci, starszy Lothar II (* 1216, † 1246) został dziedzicem, a młodszy Fryderyk również wybrał karierę kościelną. Z czterech sióstr dwie zostały zakonnicami. W 1216 Konrad z polecenia Lothara IIi został proboszczem wkościoła [[Grevenbroich]] koło [[Düsseldorf]]u, a w 1226 został kanonikiem kościołaSt. Maria ad Gradus i [[Katedra św. Piotra i Najświętszej Marii Panny w Kolonii|Katedry, kolońskiej]]a ipóźniej wdziekanem 1234i również proboszczembudowniczym Katedry. Po śmierci Henryka I z Müllenark 26 marca 1238 kapituła katedralna wybrała Konrada arcybiskupem Kolonii. Insygnia arcybiskupie otrzymał w tym samym roku w [[Brescia|Brescii]] od cesarza [[Fryderyk II Hohenstauf|Fryderyka IIXanten]]. 28Z grudniaczterech 1239sióstr otrzymałdwie święceniazostały kapłańskie i został konsekrowany przez arcybiskupa [[Biskupstwo Münster|Münsteru]] Ludolfa von Holtezakonnicami.
 
W 1216 Konrad z polecenia Lothara II został proboszczem w [[Grevenbroich]] koło [[Düsseldorf]]u, a w 1226 został kanonikiem kościoła Maria ad Gradus a później [[Katedra św. Piotra i Najświętszej Marii Panny w Kolonii|Katedry kolońskiej]] i w 1234 również proboszczem Katedry. Po śmierci Henryka I z Müllenark 26 marca 1238 kapituła katedralna wybrała Konrada arcybiskupem Kolonii. Insygnia arcybiskupie otrzymał w tym samym roku w [[Brescia|Brescii]] od cesarza [[Fryderyk II Hohenstauf|Fryderyka II]]. 28 grudnia 1239 otrzymał święcenia kapłańskie i został konsekrowany przez arcybiskupa [[Biskupstwo Münster|Münsteru]] Ludolfa von Holte.
Przez kilka pierwszych miesięcy panowania arcybiskup był stronnikiem cesarza w sporze z papieżem [[Grzegorz IX|Grzegorzem IX]], ale z nieznanych powodów wkrótce po ekskomunice rzuconej na cesarza (12 marca 1239) przeszedł na stronę papieską. Panowanie Konrada było serią konfliktów z okolicznymi książętami i mieszczanami Kolonii, którzy nie uznawali jego władzy w mieście. Jego reputację naznaczyło podstępne postępowanie. Kiedy papież [[Innocenty IV]] zdetronizował Fryderyka II (17 lipca 1245), to głównie poparciu Konrada kandydat papieża [[Władcy Turyngii|landgraf Turyngii]] [[Henryk Raspe]] został wybrany na króla. A kiedy wkrótce potem po krótkim, trwającym siedem miesięcy, panowaniu umarł Henryk (17 luty 1247) to znowu poparcie Konrada zapewniło koronę młodemu [[Wilhelm z Holandii|Wilhelmowi z Holandii]].
 
Przez kilka pierwszych miesięcy panowania arcybiskup był stronnikiem cesarza w sporze z papieżem [[Grzegorz IX|Grzegorzem IX]], ale z nieznanych powodów wkrótce po ekskomunice rzuconej na cesarza (12 marca 1239) przeszedł na stronę papieską. Jego poprzednik brał pożyczki u włoskich bankierów i diecezja była poważnie zadłużona. Jego reputację naznaczyło podstępne postępowanie. Panowanie Konrada było serią konfliktów i wojen terytorialnych z okolicznymi książętami [[Brabancja|Brabancji]], [[Księstwo Limburgii|Limburgii]], Sayn, [[Księstwo Jülich|Jülich]]. Był również skonfliktowany mieszczanami Kolonii. W 1246 po śmierci bratanka, w wyniku porozumienia przyłączył do swoich ziem hrabstwo Are-Hochstaden, a 2 lata później podbite przez siebie księstwo Sayn. W połowie lat 40. XIII stał się najpotężniejszym księciem Niemiec.
 
Przez kilka pierwszych miesięcy panowania arcybiskup był stronnikiem cesarza w sporze z papieżem [[Grzegorz IX|Grzegorzem IX]], ale z nieznanych powodów wkrótce po ekskomunice rzuconej na cesarza (12 marca 1239) przeszedł na stronę papieską. Panowanie Konrada było serią konfliktów z okolicznymi książętami i mieszczanami Kolonii, którzy nie uznawali jego władzy w mieście. Jego reputację naznaczyło podstępne postępowanie. Kiedy papież [[Innocenty IV]] zdetronizował Fryderyka II (17 lipca 1245), to głównie poparciu Konrada kandydat papieża [[Władcy Turyngii|landgraf Turyngii]] [[Henryk Raspe]] został wybrany na króla. A kiedy wkrótce potem po krótkim, trwającym siedem miesięcy, panowaniu umarł Henryk (17 luty 1247) to znowu poparcie Konrada zapewniło koronę młodemu [[Wilhelm z Holandii|Wilhelmowi z Holandii]].
 
[[Plik:Kölner Dom, Mosaik, Konrad von Hochstaden, Detail, 2008.JPG|thumb|right|200px|Konrad von Hochstaden z planem Katedry, mozaika w Katedrze kolońskiej]]
 
W uznaniu za służbę papież Innocenty IV 14 marca 1249 powierzył mu funkcję [[Nuncjusz apostolski|nuncjusza apostolskiego]] na Niemcy. Pięć dni wczesniej umarł [[Zygfryd III z Eppstein]] arcybiskup [[Arcybiskupstwo Moguncji|Moguncji]], który piastował tą funkcję. Duchowieństwo i mieszczanie [[Moguncja|Moguncji]] pragnęli żeby Konrad został też ich nowym arcybiskupem i on sam temu sprzyjał, ale z papież stanowczo odmówił nie chcąc by dwa najważniejsze stanowiska kościelne w Niemczech pełnił jeden człowiek. W wyniku tej decyzji przyjazne dotychczas relacje pomiędzy Konradem a papieżem uległy pogorszeniu i w kwietniu 1250 urząd nuncjusza został przekazany [[Pierre de Colmieu]] biskupowi [[Biskup Albano|Albano]]. W tym samym czasie wrogość pomiędzy Konradem a królem Wiliamem z Holandii przerodziła się w otwarty konflikt. Z całą potęgą pozbawionego skrupułów księcia Kościoła Konrad przystąpił do próby detronizacji Williama i prawdopodobnie odniósłby sukces, gdyby nie przedwczesna śmierć króla (28 styczeń 1256) nie sprawiła iż działanie biskupa było niepotrzebne. Po śmierci króla Konrad odegrał ważną rolę w elekcji następnego, za olbrzymią sumę sprzedał swój głos [[Ryszard z Kornwalii|Ryszardowi z Kornwalii]], bratu króla Anglii [[Henryk III Plantagenet|Henryka III]] i koronował go w [[Akwizgran]]ie 17 maja 1257.
 
Władze miejskie Kolonii nie uznawały władzy biskupa w mieście i diecezja znajdowała się ciągłym konflikcie z mieszczanami. Konrad wykorzystywał różnice interesów pomiędzy cechami a patrycjatem, spór dotyczył m. in. prawa do bicia własnej monety. Wśród mediatorów był [[Albert Wielki]]. 7 maja 1259 dałKonrad przyznał Kolonii [[prawo składu]], ale rok później wybuchł bunt, który brutalnie stłumił. Było to ostatnie ważne działanie podjęte przez Konrada. Umarł 28 września 1261 i został pochowany w obejściu KatedryKatedrze kolońskiej, pod którą sam położył kamień węgielny 15 sierpnia 1248. Jego sarkofag znajduje się w kaplicy św Jana w obejściu i uważany jest za jedenjedno z najważniejszychnajwybitniejszych XIII wiecznych dzieł w brązie. Spór archidiecezji kolońskiej z miastem zakończył się w 1288, po przegranej [[Bitwa pod Worringen|bitwie pod Worringen]] kiedy to biskup Zygfryd II z [[Westerburg (Nadrenia-Palatynat)|Westerburga]] został zmuszony do ucieczki i przeniesienia siedziby do [[Bonn]]. Kolonia ogłosiła się wolnym miastem.
 
Statua arcybiskupa Konrada na ścianach Ratusza w [[Kolonia (Niemcy)|Kolonii]] stała się internetową sensacją w 2012 kiedy zauważono, że u jego stóp znajduje się postać wykonująca [[autofellatio]].
 
==Bibliografia==
* Karin Groll: KONRAD von Hochstaden. [w:] Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Band 4, Bautz, Herzberg 1992, ISBN 3-88309-038-7, ss. 395–396.
* Manfred Groten: Konrad von Hochstaden und die Wahl Richards von Cornwall. [w:] Köln – Stadt und Bistum in Kirche und Reich des Mittelalters. Böhlau, Köln 1993, ISBN 3-412-12492-3, s. 483–510.
 
==Linki zewnętrzne==
* Deutsche Biographie: [http://bsbndb.bsb.lrz-muenchen.de/sfz70409.html Konrad von Hochstaden]
* Franz Schönberger: Konrad von Are-Hochstaden, [w:] Heimatjahrbuch Kreis Ahrweiler 1953, s. 24 [http://www.kreis-ahrweiler.de/kvar/VT/hjb1953/hjb1953.5.htm Konrad von Are-Hochstaden]
 
[[Kategoria:Niemieccy biskupi katoliccy]]