Kamienieccy herbu Pilawa: Różnice pomiędzy wersjami

'''Kamienieccy''' – polski ród magnacki herbu [[Pilawa (herb szlachecki)|Pilawa]], wywodzący się od podkanclerza koronnego [[Klemens Moskarzewski|Klemensa Moskarzewskiego]] (później Kamienieckiego). Za zasługi wobec kraju otrzymał on od króla [[Władysław II Jagiełło|Władysława Jagiełły]] zamek w [[Odrzykoń|Odrzykoniu]], okoliczne wsie, a w 1390 r. starostwo dobczyckie – miasto i zamek, oraz 12 wsi i [[Rębielice Królewskie]] koło [[Wieluń|Wielunia]]. Szczyt potęgi rodu przypadał na wiek XV i XVI, kiedy to jego członkowie obejmowali najważniejsze stanowiska w RzeczpospolitejRzeczypospolitej. Siedzibą rodową Kamienieckich był zamek w Odrzykoniu, wokół którego rozciągało się ich [[latyfundium]].

Kamienieccy aktywnie działali na scenie politycznej od 1399 roku, kiedy to Klemens Moskarzewski (Kamieniecki) objął funkcję podkanclerzego koronnego. Od tej pory odgrywali oni znaczącą rolę w I RzeczpospolitejRzeczypospolitej, obejmując stanowiska urzędnicze. Szczyt potęgi rodu przypada na lata życia Mikołaja Kamienieckiego, który został pierwszym hetmanem wielkim koronnym w historii Polski. Uczestniczył on w wielu wyprawach orężnych, m.in. w 1494 – brał udział w bitwie z Tatarami, a w 1506 wkroczył do Mołdawii i rozbił pod Czerniowcami oddział perkułaba Kopacza. W 1509 spustoszył część Hospodarstwa Mołdawskiego, 2 tygodnie bezskutecznie oblegał Jassy, a 4 października 1509 w drodze powrotnej ponownie zwyciężył wojska hospodara (znów dowodzone przez Kopacza) w bitwie pod Chocimiem. 28 kwietnia 1512 wraz z Konstantym Ostrogskim (hetmanem wielkim litewskim) pokonał Tatarów w bitwie pod Łopusznem (zwanej biwąbitwą pod Wiśniowcem), mając do dyspozycji 5000 kawalerii, wyciął w pień 24 tysiące Tatarów, odbijając przy tym kilkanaście tysięcy osób wziętych w jasyr. Nigdy nie przegrał żadnej bitwy. Został pochowany w katedrze wawelskiej pośród innych ważnych osobistości.