Rekatolicyzacja: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie wersji nr 36612545 autora Timaska brak źródeł! |
źródła/przypisy |
||
Linia 1:
'''Rekatolicyzacja ''' (z [[język łaciński|łac.]] ''"re" ponownie'') – ruch religijno-społeczny podejmowany w celu ponownego wprowadzanie wyznania [[katolicyzm|katolickiego]] wśród społeczności [[innowierca|innowierczej]] na terenach, gdzie wcześniej obowiązywał [[katolicyzm]].
Termin ten ma także znaczenie [[ideologia|ideologiczne]] i historyczne, oznaczające odebranie pod [[Przymus państwowy|przymusem władzy]] na rzecz [[Kościół katolicki|kościoła katolickiego]] majątku, kościołów oraz innych obiektów życia religijnego i wyjęcie ich spod władzy i kontroli innego wyznania.
Rekatolicyzacja rozpoczęła się w latach sześćdziesiątych XVI wieku formalnie od zmian wprowadzonych przez [[sobór trydencki]], zaś praktycznie zainicjowana została między innymi zakładaniem szkół przez [[Jezuici|zakon jezuitów]] a nasiliła się po bitwie [[Bitwa na Białej Górze|na Białej Górze]].
Rekatolicyzacja była celem [[kontrreformacja|kontrreformacji]] i stanowiła reakcję na [[Reformacja|reformację]], wprowadzała dzałania Kościła katolickiego związane z [[kontrreformacja|kontrreformacją]] nurtem kształtującym w Kościele katolickim reformę życia kościelnego. Rekatolizacja wywieranymi przez władzę środkami nacisku i przymusu na ludności innego wyznania zmuszała ich do powrotu do katolicyzmu. Pod przymusem zabierano kościoły i inne obiekty życia religijnego należące do społeczności innego wyznania i przekazywano katolikom. W dobie kontrreformacji rekatolicyzacja prowadzona była również metodami [[Duszpasterstwo|duszpasterskimi]]. Zakładano szkoły katolickie nasilono działalność duszpasterską i zakonną. W ramach walki [[ideologia|ideologicznej]] Kościół sięgnął po środki oddziaływania [[propaganda|propagandowego]]. Wnętrza kościołów, rynki miast i miasteczek, wiejskie drogi zapełniły się kapliczkami i figurami świętych oraz Matki Boskiej. Z jednej strony miały, utrwalić katolicyzm, z drugiej – miały stale przypominać [[Dysydent (religia)|dysydentom]] "kto tu rządzi". Skala zadań Kościoła katolickiego w związku z rekatolicyzacją była ogromna.
Ze szczególnym nasileniem proces rekatolicyzacji prowadzony był w [[Austria|Austrii]], na [[Węgry|Węgrzech]] i [[Śląsk]]u, a przede wszystkim w [[Czechy|Czechach]] w okresie panowania cesarza [[Ferdynand II Habsburg|Ferdynanda II]].
===Bibliografia===
* Banaszak Marian, Historia Kościoła katolickiego, T.3 Czasy nowożytne 1517-1758, wyd. Akademia Teologii Katolickiej, Warszawa 1989, nr bibl. nar. PB 2462/90
* Mandziuk Józef, Historia Kościoła katolickiego na Śląsku. T. 1, Średniowiecze Cz. 2, (Od 1417 do 1520 roku), Wyd. Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna "Adam", Warszawa 2010, ISBN 9788372329530
* Tazbir Janusz, Historia Kościoła katolickiego w Polsce 1460-1795, Wyd. "Wiedza Powszechna", Warszawa 1966 r., nr bibl. nar PB 4367/66
=== Linki zewnętrzne ===
*[http://www.wtl.us.edu.pl/ssht/18/SSHT_18(1985)209-228.pdf Katolickie książki z Polski w okresie rekatolicyzacji na Śląsku]
[[Kategoria:Historia Kościoła katolickiego]]
| |||