Wojna prusko-austriacka: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Podłoże: poprawa linków
Linia 22:
 
=== Podłoże ===
Między [[Królestwo Prus|Prusami]], a [[Cesarstwo Austrii|Austrią]] od dawna trwała rywalizacja o przewodnictwo w [[Związek Niemiecki|Związku Niemieckim]]. Od władców obu państw oczekiwano, że przeprowadzą polityczną unifikację Niemiec i przekształcą Związek w [[Federacja|federacyjne]] państwo ogólnoniemieckie. O ile większość władców niemieckich i arystokracja feudalna tradycyjnie popierały [[Habsburgowie|Habsburgów]], depozytariuszy tradycji [[Święte Cesarstwo Rzymskie|Świętego Cesarstwa Rzymskiego]], o tyle niemiecka [[burżuazja]] i wielu intelektualistów wiązała swe nadzieje z [[Hohenzollernowie|Hohenzollernami]] i rządem pruskim, bardziej dynamicznym od austriackiego. Od [[1834]] większość państw niemieckich łączył także [[Niemiecki Związek Celny]], zorganizowany przez Prusy, który zapewniał sprawniejszą współpracę gospodarczą i stanowił pruską przeciwwagę dla wpływów austriackich.
 
Od [[1862]] funkcję [[premier]]a [[Królestwo Prus|Królestwa Prus]] pełnił [[Otto von Bismarck]], otwarcie kontestujący dominację austriacką i konsekwentnie dążący do zjednoczenia [[Niemcy|Niemiec]], pod przewodnictwem pruskim. Po [[Wojna duńska 1864 roku|wojnie z Danią]] ([[1864]]), [[Cesarstwo Austrii|Austria]] zyskała oddalone od jej granic Księstwo [[Holsztyn]]u, natomiast Prusy Księstwo [[Szlezwik]]u. Spowodowało to konflikt, który wykorzystał [[Otto von Bismarck]] i w [[1866]] rozpoczął działania wojenne (choć pierwszy krok należał do Austrii, bo na jej żądanie [[Bundestag]] – powołując się na artykuł 19. Aktu Związkowego Kongresu Wiedeńskiego o „ochronie wewnętrznego bezpieczeństwa Niemiec i zagrożonych praw jego członków” – uchwalił [[11 kwietnia]] [[1866]] [[Mobilizacja|mobilizację]] związkowych sił zbrojnych, oczywiście poza oddziałami pruskimi). Z uwagi na ten akt – formalnie i w znacznym stopniu faktycznie – była to wojna prusko-niemiecka, jednakże jej główną treścią była rywalizacja pomiędzy dwiema głównymi potęgami, stąd tradycyjna nazwa konfliktu w historiografii. Wcześniej, dzięki działaniom dyplomacji, Bismarck zapewnił sobie neutralność [[Imperium Rosyjskie|Rosji]] i [[II Cesarstwo Francuskie|Francji]] oraz wsparcie [[Zjednoczone Królestwo Włoch|Włoch]], którym obiecał pomoc w uzyskaniu należącej do Austriaków [[Wenecja|Wenecji]].