Lockheed L-10 Electra: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Bot: Przenoszę linki interwiki (12) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:q1500303 |
m drobne redakcyjne, lit., int. |
||
Linia 27:
|powierzchnia nośna = 42,6 m²
|profil skrzydła =
|masa własna = 2
|masa użyteczna =
|masa startowa =
Linia 47:
|prędkość minimalna opadania =
|pułap =
|pułap praktyczny = 5
|pułap zawisu z wpływem ziemi =
|pułap zawisu bez wpływu ziemi =
|zasięg = 1
|promień działania =
|długotrwałość lotu =
Linia 74:
== Historia użytkowania ==
Kiedy [[Ustrój polityczny Stanów Zjednoczonych|rząd Stanów Zjednoczonych]] wydał w październiku 1934 zakaz przewożenia pasażerów przez linie lotnicze samolotami jednosilnikowymi oraz nocnych lotów dla tego typu maszyn, Lockheed z ofertą swojego nowego samolotu doskonale wykorzystał zapotrzebowanie rynku lotniczego. Electrę L-10
Szeregu cywilnym nabywcom samolot służył do innych celów niż komercyjny transport pasażerski. W maju 1937 piloci Henry Tyndall Merrill i J. S. Lambie wykonali lot Ameryka-Europa-Ameryka. Ów dwukrotny przelot nad [[Atlantyk]]iem, sponsorowany przez magnata prasowego, [[William Randolph Hearst|W. R. Hearsta]], okrzyknięto pierwszym powrotnym lotem komercyjnym na Stary Kontynent. Electra bowiem poleciała do [[Londyn]]u z filmowym zapisem katastrofy [[sterowiec|sterowca]] „[[LZ 129 Hindenburg|Hindenburg]]”, a powróciła do [[Nowy Jork|Nowego Jorku]] ze zdjęciami z koronacji króla [[Jerzy VI Windsor|George'a V]]. Za swój wyczyn Merrill (jako I pilot) otrzymał [[Harmon Trophy]], cenioną, przyznawaną do dzisiaj amerykańską nagrodę lotniczą.
| |||