Bitwa pod Maldon: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Bot: Przenoszę linki interwiki (1) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:Q1442050 |
m literówka |
||
Linia 25:
O bitwie wspomina [[Kronika anglosaska]], według której na czele wikingów stać miał sam [[Olaf I Tryggvason]]. Inne źródło (Symeona z Durham) wspomina o Guthmundzie synu Steytana. Siły wikingów według różnych źródeł szacowane są na 2 000 – 4 000 ludzi.
Od [[VIII wiek]]u [[Wyspy Brytyjskie]] stały się częstym celem wypraw rabunkowych [[Wikingowie|wikingów]],
Na początku X wieku zajęte przez [[Dania|Duńczyków]] ziemie zostały odzyskane przez króla [[Edward Starszy|Edwarda]], jednak nie zniechęciło to wikingów od kontynuowania wypraw rabunkowych przez następne kilkadziesiąt lat. Podczas jednej z nich doszło do bitwy pod [[Maldon (Essex)|Maldon]]. W roku [[991]] [[Anglosasi]] podjęli rozmowy z najeźdźcami. Wikingowie w zamian za proponowane im zawieszenie broni, zażądali jednakże wielkiej ilości złota. W rozmowach z wikingami króla Edwarda reprezentowała szlachta oraz przywódca anglosaski [[Byrhtnoth]], odpowiedzialny za obronę wybrzeża przed najazdami. Jego armię tworzyli głównie uzbrojeni chłopi. Ostatecznie Anglosasi odrzucili żądania wikingów (pokój za złoto), szykując się do bitwy.
Wikingowie zatrzymali się na jednej z rzecznych wysepek, ociągali się jednak z atakiem, obawiając się anglosaskich włóczni i strzał w trakcie przeprawy. W tej sytuacji Byrhtnoth odstąpił nieco, dając wikingom możliwość zejścia na suchy ląd. W następstwie stoczonej bitwy, wódz armii anglosaskiej padł od mieczy przeciwnika, podobnie jak wielu jego ludzi. Nielicznym tylko udało się uciec. Po porażce pod Maldon w całym królestwie zapanował strach przed Wikingami, którym wypłacono wysoki trybut – [[danegeld]].
== Bibliografia ==
| |||