Bitwa pod Kijami: Różnice pomiędzy wersjami

Generał Wedel przybył do korpusu 22 lipca. Miał do dyspozycji ok. 30 000 żołnierzy, 46 dział ciężkich i 40 batalionowych. W nocy z 22 na 23 lipca Rosjanie zajmujący pozycje na linii Golce-Stare Kramsko-Klępsk rozpoczęli manewr oskrzydlający prawe skrzydło korpusu generała Wedela. Sałtykow, niedawno mianowany głównodowodzącym armii rosyjskiej miał zamiar wyjść na tyły Prusaków rozciągniętych wzdłuż linii ''Kalzig'' (Kalsk)-Radlin-Sulechów i odciąć ich od ''Crossen'' ([[Krosno Odrzańskie]]). Oddziały rosyjskie nie były niepokojone przez nieprzyjaciela i około 9.00 zakończyły swój manewr. Zaskoczeni Prusacy zostali pokonani przez Rosjan w krwawej i zaciętej bitwie, trwającej prawie do godziny 22.00. Wedel wycofał się ścigany przez lekką jazdę rosyjską, kierując się na ''Züllichau'' ([[Sulechów]]) i ''Tschicherzig'' ([[Cigacice]]) za Odrę, na jej lewy brzeg. W trakcie działań odwrotowych zginął generał Wabersnow, który kierował walkami osłonowymi. Straty pruskie były poważne – ponad 6 tys. żołnierzy i 14 dział. Rosjanie stracili około 4 600 żołnierzy. Maszerująca z Poznania awangarda Mordwinowa noc z 22 na 23 lipca spędziła około 10 km od ''Goltzen'' (Kolesin) i nie wzięła udziału w bitwie pod Kijami (''Kay'').

 

 

{{DEFAULTSORT:Kijami}}