Skala twardości Leeba: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Remo34 (dyskusja | edycje)
m Remo34 przeniósł stronę Metoda Leeba do Skala twardości Leeba: ujenolicenie tytułów artykułów odnoszacych się do skal twardości
Remo34 (dyskusja | edycje)
mNie podano opisu zmian
Linia 1:
[[Plik:Application-Picture-Equotip.jpg|thumb|300px|Pomiar twardości metodą Leeb'a]]
 
'''MetodaSkala twardości Leeba''' - dynamiczny sposób pomiaru [[Twardość metali|twardości metali]] opracowany przez Szwajcara, [[Dietmar Leeb|Dietmara Leeba]] w [[1975]] roku (opatentowany w roku 1978 przez firmę PROCEQ S.A.), będący udoskonaloną wersją [[Skala twardości Shore'a|metody skleroskopowej Shore'a]] (pomiaru twardości metali).
 
Metoda polega na pomiarze prędkości [[masa udarowa|masy udarowej]] (bijaczek) przed i po uderzeniu w próbkę. Bijaczek o masie 5,5 g, zakończony kulką z węglika wolframu, wyrzucany jest w kierunku próbki siłą sprężyny. Wynikiem pomiaru, według skali twardości Leeb'a (HL), jest iloraz prędkości bijaka po odbiciu przez prędkość przed odbiciem, pomnożony przez 1000. Wynik pomiaru (0-1000) jest w dużym stopniu uzależniony od [[moduł Younga|modułu sprężystości podłużnej Younga]], jako cechy określającej próbkę.
 
Twardość Leeba [HL], w zależności od zastosowanej głowicy uderzeniowej (bijaka) dzieli się na skale: HLD, HLDL, HLD+15, HLDC, HLC, HLGHLE, itd.HLS i HLG Metoda jest opisana m.in. normą ASTM A956, a także niemiecką DIN 50156-1 Metallic materials - Leeb hardness test - Part 1: Test method. W fazie projektowania jest norma ISO/DIS 16859.
 
Do pomiaru twardości metodą Leeba służą [[twardościomierz]]e Leeba, złożone z modułu elektronicznego (urządzenie wskazujące) i mechanicznej głowicy uderzeniowej (bijaka). Głowica (bijak)zawiera układ napędowy ze sprężyną, masę uderzeniową (bijaczek) z zamocowanym magnesem i cewkę, wewnątrz której porusza się bijaczek. Badanie odbywa się poprzez pomiar napięcia indukowanego w cewce w wyniku ruchu bijaczka. Wszystkie twardościomierze Leeba występują w konstrukcji przenośnej. Istnieje kilka odmian głowic uderzeniowych: D (uniwersalna), DL (do wąskich otworów i rowków), C (do cienkich elementów), G (do masywnych odlewów) itd.