Wrocławski Tor Wyścigów Konnych – Partynice: Różnice pomiędzy wersjami

'''Wrocławski Tor Wyścigów Konnych - Partynice''' jest jednostką organizacyjną [[Wrocław|Gminy Wrocław]], działającą w formie jednostki budżetowej, nie posiada [[osobowość prawna|osobowości prawnej]] <ref>[http://www.bip.wtwk-partynice.pl/index.php?id=116&PHPSESSID=4402491070e5a6fbd646a2af8a34030d bip]</ref>. Leży na terenie osiedla [[Partynice]].

Tradycja rozgrywania gonitw konnych we Wrocławiu[[Wrocław]]iu sięga [[średniowiecze|średniowiecza]], ale pierwszy wrocławski tor wyścigów konnych powstał w [[1833]] roku. Obejmował część terenu obecnego [[Ogród Zoologiczny we Wrocławiu|Ogrodu Zoologicznego]] i [[Hala Stulecia|Hali Stulecia]] wraz z przyległymi pergolami[[pergola]]mi. W dniu [[31 maja]] [[1833]] roku po raz pierwszy rozegrano gonitwy konne na [[Szczytniki (Wrocław)|szczytnickim]] torze. Od roku [[1870]] wyścigi odbywają się już w połączeniu z totalizatorem konnym. Umowa [[dzierżawa|dzierżawna]] dla [[Szczytniki (Wrocław)|szczytnickiego]] toru wygasała w [[1907]] r., dlatego dwa lata wcześniej [[Śląski Związek Hodowców Koni i Wyścigów Konnych]] zakupił 70 [[hektar|ha]] ziemi na [[Partynice|Partynicach]] pod budowę nowego toru. Obiekt na [[Partynice|Partynicach]], wg projektu R. Jurgensa z Hamburga[[Hamburg]]a, został sfinansowany dzięki pożyczce przyznanej Związkowi przez władze miasta oraz końskim loteriom urządzanych przez Związek. Otwarcie toru wyścigowego na [[Partynice|Partynicach]] nastąpiło w [[1907]] r. i zbiegło się z jubileuszem 75-lecia Śląskiego [[Śląski Związek Hodowców Koni i Wyścigów Konnych|Związku Hodowców Koni i Wyścigów Konnych]].

Przed [[I wojna światowa|I wojną światową]] na [[Partynice|Partynicach]] odbywały się na Partynicach wyścigi o wysokiej randze i znaczącej sumie nagród. W [[Dwudziestolecie międzywojenne|okresie międzywojennym]] nadal cieszyły się bardzo dużą popularnością, mimo że z powodu [[Wielki kryzys|kryzysu gospodarczego]] straciły na znaczeniu. Nawet jednak wówczas [[Wrocław|wrocławski]] tor, podobnie jak inne tory [[prowincja|prowincjonalne]], był dofinansowywany przez [[Ministerstwo Rolnictwa]] ze względu na szczególne znaczenie dla [[hodowla|hodowli]]. Warto dodać, że [[koń|konie]] ścigały się tutaj nawet w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] – do [[1941]] r.

[[II wojna światowa|Druga wojna światowa]] nie przyniosła większych zniszczeń, zdewastowaniu uległa jedynie bieżnia wyścigowa. Pierwszą gonitwę po wojnie wrocławianie obejrzeli w [[1952]] roku; był to pokazowy wyścig [[Koń czystej krwi arabskiej|koni arabskich]], zorganizowany przy okazji zawodów hipicznych[[Hippika|hippicznych]]. Pierwszy regularny sezon wyścigowy rozpoczął się [[11 lipca]] [[1953]] roku i od tamtej pory z roku na rok rosła liczba startujących we Wrocławiu[[Wrocław]]iu koni. Kolejne trzy sezony to okres największego rozkwitu wrocławskich wyścigów w tamtych czasach. W [[1955]] roku odbyło się aż 28 mityngów[[mityng]]ów wyścigowych, rozegrano 226 [[gonitwa|gonitw]], w których biegało 148 rumaków[[rumak]]ów. Wyścigi na [[Partynice|Partynicach]] były wówczas ogromnie popularne nie tylko wśród wrocławian. Nie było jeszcze [[ekspozytura|ekspozytur]] totalizatora konnego i do Wrocławia tłumnie przyjeżdżali grać w końskiego totka także mieszkańcy innych miast, zwłaszcza [[Górny Śląsk|górnośląskich]]. Potem nastały dla [[Partynice|Partynic]] lata chude, a w [[1959]], [[1961]] i [[1962]] roku w ogóle nie organizowano we Wrocławiu[[Wrocław]]iu [[gonitwa|gonitw]].

W początkowym okresie po [[II wojna światowa|wojnie]] najwięcej biegało na Partynicach [[Koń czystej krwi arabskiej|arabów]] i właśnie tu rozgrywano najważniejsze [[gonitwa|gonitwy]] dla tej rasy. To we Wrocławiu[[Wrocław]]iu, w jednej z gonitw dla koni arabskich, rozpoczynał w [[1954]] r. karierę najlepszyjeden z najlepszych [[dżokej]]ów w historii polskich wyścigów - [[Mieczysław Mełnicki]], dziś trener. Również w [[1954]] r. wprowadzono na [[Partynice|Partynicach]] gonitwy koni półkrwi. Jednym z jaśniejszych momentów w dziejach [[Partynice|partynickiego]] toru był rok [[1969]], kiedy to w zastępstwie [[Praga|czeskiej Pragi]] [[Wrocław|stolica Dolnego Śląska]] gościła uczestników dorocznego mityngu[[mityng]]u z udziałem koni pełnej krwi angielskiej z [[Bułgaria|Bułgarii]], [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]], [[NRD]], [[Polska|Polski]], [[Węgry|Węgier]] i [[ZSRR]]. [[Partynice]] były świadkiem ogromnego sukcesu polskich koni, które pod względem sumy wygranych nagród zajęły drugie miejsce za rumakami węgierskimi, bijąc rzadko przegrywającą ekipę Związku Radzieckiego. Po okresie zastoju wyścigi na Partynicach ponownie rozkwitły dopiero w połowie [[Lata 70. XX wieku|lat siedemdziesiątych]], ale wówczas ścigały się już tylko konie półkrwi. Pod koniec [[Lata 80. XX wieku|lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku]] znów pojawiły się oznaki kryzysu[[kryzys]]u. W [[1993]] roku, po przeszło trzydziestu latach, wyścigi ponownie zniknęły z [[Partynice|Partynic]], ale tylko na jeden sezon.

W [[2012]] r. konie półkrwi po raz ostatni ścigały się na [[Partynice|Partynicach]], a [[2013|rok później]], dzięki staraniom [[Dolnośląskie Towarzystwo Wyścigów Konnych "Partynice"|Dolnośląskiego Towarzystwa Wyścigów Konnych „Partynice”]], pierwszy regularny sezon wyścigowy dla koni pełnej krwi angielskiej otworzył nowy rozdział w ponadstuletniej historii wrocławskiego toru. Oprócz folblutów[[folblut]]ów – które rywalizują w gonitwach[[gonitwa]]ch płaskich, płotowych i przeszkodowych – ścigają się tu również araby oraz kłusaki francuskie (które są obecne na [[Partynice|Partynicach]] od [[2004]] r.).

Najważniejsze gonitwy rozgrywane na [[Partynice|Partynicach]] - to [[Wielka Wrocławska]] (4-l. i st. konie, przeszkody 5000 m) z pulą nagród 175 tys. zł i [[Wielka Partynicka]] (4-l. i st. konie, płoty 4200 m) z pulą nagród 105 tys. zł oraz trzy [[gonitwa|gonitwy]] płaskie najwyższej kat. A: Nagroda [[Prezydent Wrocławia|Prezydenta Miasta Wrocławia]] (4-l. i st. konie, 2400 m), Nagroda Rutena (3-l. i st. konie, 2600 m) i Nagroda Konstelacji (3-l. i st. klacze, 2400 m), każda z pulą nagród 87,5 tys. zł. Wszystkie te gonitwy przeznaczone są dla koni pełnej krwi angielskiej i mają międzynarodowy charakter.

Tor na [[Partynice|Partynicach]] został po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] włączony w skład przedsiębiorstwa [[Państwowe Tory Wyścigów Konnych]], w którym wiodącą rolę odgrywał [[Warszawa|warszawski]] [[Tor wyścigów konnych Służewiec|Służewiec]]. W [[1994]] roku przejęła go [[Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa]], a w [[1995]] roku wzięła w dzierżawę [[Wrocław|gmina Wrocław]], która trzy lata później została jego właścicielem i jest nim do dziś.