'''Włodycy''' – warstwa drobnego [[rycerstwo|rycerstwa]] w Polsce w [[XIV wiek|XIV]] - [[XV wiek|XV]] wieku. Istota i pochodzenie włodyków stanowią przedmiot naukowych sporów. Zapewne mianem tym określano w Polsce wszystkich rycerzy (dostojników oraz drobne rycerstwo). W okresie formowania się [[szlachta|stanu szlacheckiego]] (od połowy [[XIII wiek|XIII w.]]), słabsze ekonomicznie jednostki spośród stanu rycerskiego (być może też tzw. rycerstwo służebne) <ref>[[Michał Sczaniecki]] ''Powszechna historia państwa i prawa'' (kilka wydań) paragraf 124 "Ministeriałowie" - nazywa włodyków odpowiednikiem [[ministeriał]]ów, niższej szlachty w Rzeszy, pochodzącej od ludności niewolnej, przypisanej do ziemi i zobowiązanej do służby wojskowej.</ref> utworzyły grupę społeczną usytuowaną poniżej szlachty, dobrze widoczną w [[Małopolska|Małopolsce]], mało wyraźnie na [[Mazowsze|Mazowszu]], nieobecną w [[Wielkopolska|Wielkopolsce]]. [[Główszczyzna]] za zabicie włodyki była dwukrotnie niższa niż za rycerza a dwa razy wyższa niż za woja ''kreowanego z sołtysa lub kmiecia'' (''militi autem creato de sculteto vel de kmethone'') zwanego [[panosza|panoszą]]. <ref>[[Romuald Hube]] [http://archive.org/details/ustawodawstwoka00polagoog ''Ustawodawstwo Kazimierza Wielkiego''] Warszawa 1881 s.109n i 134. [[Oswald Balzer]] [http://archive.org/details/skartabelatwustr00balzuoft ''Skartabelat w ustroju szlachetstwa polskiego''] Kraków 1911 s.1 - 5 i 21. [[Stanisław Kutrzeba]] ''Mężobójstwo w prawie polskiem XIV i XV wieku'' Kraków 1907 s.131n.</ref> Wraz z rozwojem przywilejów stanowych w [[XV wiek]]u, nastąpił zanik włodyków, którzy bądź przeszli do stanu szlacheckiego (zwłaszcza przenosząc się na Ruś), bądź znaleźli się w stanie [[mieszczaństwo|mieszczańskim]] lub [[chłopi|chłopskim]].
