Wiesława Walicka-Woyczyńska: Różnice pomiędzy wersjami

Urodzona w Rosji w rodzinie lekarza psychiatry Bronisława Walickiego, niedługo później przyjechała wraz z matką Wacławą (córką prof. [[Mikołaj Kruszewski|Mikołaja Kruszewskiego]]) do Polski. Mieszkały wpierw w [[Zakopane]]m, później w [[Zagnańsk]]u. Do Wilna przeprowadziły się w [[1912]] roku, gdzie Wacława Walicka pracowała jako nauczycielka szkół średnich. Wiesława Walicka rozpoczęła naukę w rosyjskim gimnazjum Winogradowej, przenosząc się następnie do powstałego wówczas [[Gimnazjum im. Elizy Orzeszkowej w Wilnie|gimnazjum Stowarzyszenia Nauczycielstwa Polskiego]]. Ukończyła je z wyróżnieniem w [[1920]] roku i rozpoczęła studia humanistyczne na [[Uniwersytet Wileński|Uniwersytecie Stefana Batorego]]. Jednocześnie, od [[1923]] roku, pracowała jako asystentka przy Katedrzekatedrze Pedagogikipedagogiki, a później Filozofiifilozofii. Pracę magisterską obroniła w [[1926]] roku, doktorską w [[1928]] roku (''Teorie terminów ogólnych a uzasadnienie przyczyn substancji duchowej u [[George Berkeley (filozof)|Berkeleya]]'') i do [[1933]] roku pracowała na USB jako starsza asystentka, jednocześnie ucząc propedeutyki filozofii w kilku wileńskich szkołach średnich, m.in. w swoim dawnym gimnazjum. W tym czasie wyszła za mąż za chorego na gruźlicę kolegę, Benedykta Woyczyńskiego (zmarł rok po ślubie).