Bitwa pod Adrianopolem: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
tak się nie zapisuje liczb przybliżonych
→‎Konsekwencje: Usunięcie inf. fałszywych (Walens nie był pierwszym poległym cesarzem, współcześni nie mogli wiedzieć kiedy polegnie następny). Dodanie inf. o zakończeniu kronik A. Marcelina i św. Hieronima na opisie bitwy.
Linia 107:
Należy również wspomnieć, że chaos wywołany przez Gotów w Adrianopolu wykorzystali Hunowie, żeby przekroczyć Dunaj i naśladować politykę grabieży i wymuszeń, która przyniosła Wizygotom tak świetne rezultaty. Gdy w 434 roku do władzy doszedł [[Attyla]], takie zachowanie było dla jego ludu czymś zwyczajnym, a nowy władca doprowadził tę strategię do maksymalnej efektywności, przyspieszając upadek Zachodniego Cesarstwa Rzymskiego.
 
NieKlęska możnapod Adrianopolem wywarła również pominąćwielki skutkówwpływ prestiżowych,na jakiesposób przyniosłapostrzegania klęskaimperium, poddotąd Adrianopolemuznawanego za niepokonane. BitwaCharakterystyczne tajest byłaże pierwsządwaj wwybitni historiihistorycy rzymscy (Ammian Marcelinus i św. Hieronim), wwspółcześni którejwydarzeniom, w walcekończą zswoje barbarzyńcamikroniki zginąłwłaśnie cesarzopisem rzymski.bitwy Wywarłopod toAdrianopolem wielki<ref> wpływAleksander naKrawczuk sposób''Poczet postrzeganiacesarzy dotądrzymskich uznawanego- zacz. niepokonane2 imperiumDominat''. Iskry, Warszawa, 1991. ISBN 83-207-1099-5</ref> W efekcie niektórzy historycy rok 378 uznają nawet za cezurę zamykającą epokę starożytności i rozpoczynającą średniowiecze<ref>Tadeusz Manteuffel: ''Historia Powszechna Średniowiecza.'' PWN, Warszawa 2007, ISBN 978-83-01-14543-9</ref>. Lata 70. to także początek ruchów migracyjnych znanych pod nazwą [[wielka wędrówka ludów|wielkiej wędrówki ludów]], które doszły do skutku m.in. w efekcie przegranej bitwy pod Adrianopolem. Prestiżowe i propagandowe znaczenie tego starcia było tym większe, że kolejny przypadek śmierci cesarza w walce z ludem uznawanym za barbarzyński nastąpił dopiero w 811 roku. Wtedy to w bitwie z [[Bułgarzy|Bułgarami]] w wąwozie pod Wyrbicą zginął cesarz bizantyjski [[Nicefor I Genik]].
 
== Uwagi końcowe ==