Piotr Czajkowski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
przywrócenie poprzedniej wersji - trivia i brak źródeł
→‎Dojrzałość: drobne redakcyjne
Linia 81:
Większość najlepszych dzieł Piotra Iljicza Czajkowskiego powstała właśnie za granicą, m.in. [[Dama pikowa (opera 1890)|Dama pikowa]] skomponowana na początku 1890. Podróże umożliwiały mu poznawanie innych muzyków. W 1889 r. w [[Hamburg]]u spotkał [[Johannes Brahms|Johannesa Brahmsa]], lecz mimo że polubił go jako człowieka, jego muzyka wydała mu się zbyt ponura. Gustom muzycznym Piotra bardziej odpowiadała twórczość artystów poznanych w Paryżu, m.in. [[Camille Saint-Saëns|Camille'a Saint-Saensa]], [[Charles Gounod|Charles'a Gounoda]] czy [[Jules Massenet|Jules'a Masseneta]].
 
W międzyczasie, w 1881 r., kompozytor rozwiódł się, jednak swoją wolność opłacił kilkoma załamaniami nerwowymi, a Antonina po odbyciu kilku romansów trafiła do azylu dla obłąkanych.
 
Czajkowski należał do twórców bardzo systematycznych. Obce mu było częste przekleństwo artystów – wieczny brak natchnienia. Dla niego, jak mawiał, ''"Muza pracowała 24 godziny na dobę"''. Każdego ranka najpóźniej o 9:30 zasiadał do fortepianu. Wczesnym popołudniem wybierał się na przechadzkę, aby przemyśleć efekty porannej pracy, po czym wracał, by wprowadzić do utworów stosowne poprawki. Kończył dzień grą w karty i szklaneczką whisky na sen. Ta rutyna, jak twierdził, utrzymywała go w formie. W 1890 r. ciężko przeżył nagłe zakończenie korespondencji z Madame von Meck, która przekonana o własnym bankructwie, nieoczekiwanie wstrzymała pensję i zerwała z przyjacielem wszelki kontakt.