Korea Południowa: Różnice pomiędzy wersjami

Do najlepiej rozwiniętych gałęzi przemysłu przetwórczego należą: przemysł elektroniczny i środków transportu. Produkcja półprzewodników, komputerów, odbiorników telewizyjnych (2 miejsce w świecie po [[Chińska Republika Ludowa|ChRL]]), radiowych, sprzętu telekomunikacyjnego i gospodarstwa domowego (chłodziarki, zamrażarki, pralki) w znacznym stopniu jest oparta na licencjach japońskich i amerykańskich. Korea Południowa zajmuje 1 miejsce w świecie przed [[Japonia|Japonią]] w produkcji statków (w roku 2006 - 50% wodowań świata miało miejsce w Korei Południowej), głównie tankowców (wielkie stocznie w [[Ulsan]]), od niedawna jest liczącym się producentem samochodów osobowych ([[Hyundai]] oraz ,[[Kia Motors|Kia]],[[Daewoo]],[[SsangYong]]) i ciężarowych. Od lat 70. rozbudowa hutnictwa (huty żelaza w [[Pyeongchang|P'yŏngch'ang]] nad [[Morze Japońskie|Morzem Wschodnim]] (''Morze Japońskie''), [[Gwangju (metropolia w Korei Południowej)|Kwangju]], [[Suncheon (Korea Południowa)|Sunch'ŏn]] na wybrzeżu południowym), przemysłu rafineryjnego i petrochemicznego (rafinerie ropy naftowej w [[Ulsan]], [[Incheon|Inch'ŏn]], [[Josu]] o łącznej mocy przerobowej około 40 mln t ropy rocznie), poza tym nawozów sztucznych, materiałów budowlanych (głównie cementu), spożywczego i obuwniczego. Najstarszą gałęzią przemysłu jest włókiennictwo, zwłaszcza przemysł bawełniany i jedwabniczy. Przy wykorzystaniu własnych zasobów leśnych i drewna importowanego rozwija się przemysł drzewny. Produkcja papieru i tektury na 1 mieszkańca wynosi 114 kg (1991). Koncentracja przemysłu w okręgu [[Seul]]–[[Incheon|Inch'ŏn]] i w nadmorskim pasie przemysłowym [[Ulsan]]–[[Pusan]]–[[Masan]].