Koreccy herbu Pogoń Litewska: Różnice pomiędzy wersjami

'''Koreccy''' herbu [[Pogonia]], [[Polskie rody książęce|ród książęcy]], którego kolebką był zamek [[KorzecZamek (miasto)w Korcu|Korzeczamek w Korcu]] na [[Wołyń|Wołyniu]].

Ród wywodzi się od [[Narymunt Gleb|Narymunta]] (żył w latach 1277-1348) – drugiego syna [[Giedymin]]a, wielkiego księcia litewskiego. Narymunt Giedyminowicz po chrzcie w 1333 roku przyjął prawosławne imię Gleba. Narymunt-Gleb był księciem na [[Pińsk]]u, [[Mozyrz]]u i Ładodze. Małżonką jego była córka [[chan (władca)|chan]]a [[Tatarzy|tatarskiego]] [[Tokta|Tochty]]. Najstarszym ich synem był Aleksander Narymuntowicz (żyjący w latach 1338-1386), książę [[Podole|podolski]]. Syn Aleksandra – Patrikiej (zm.1383), był księciem [[zwienigorod]]skim. Jego dwaj najstarsi synowie pozostali na służbie Moskwy, natomiast trzeci syn Patrikieja – Aleksander Patrikiejewicz (zm.1433) został u Witolda księciem [[Starodub]]a i [[Korzec (miasto)|Korca]]. To on jest [[protoplasta|protoplastą]] [[Kniaź|kniaziów]] Koreckich. Jego najmłodsza córka Agrafena wyszła w 1403 roku za mąż za księcia Andrzeja Możajskiego (szóstego syna wielkiego księcia moskiewskiego Dymitra Dońskiego) i z tego małżeństwa biorą początek kniaziowie Wierejscy. Prawnukowie Aleksandra Patrikiejewicza w linii męskiej - książęta Koreccy, Lew i Aleksander, polegli [[bezdzietność|bezpotomnie]] w bitwie z Tatarami pod [[Sokal]]em.