Algebra Boole’a: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Beno przeniósł stronę Algebra Boole'a na Algebra Boole’a w miejsce przekierowania: typogr.
Poprawiony Link do: William Jevons na William Stanley Jevons.
Linia 273:
 
== Historia ==
Nazwa „algebra Boole'a” pochodzi od nazwiska [[George Boole|George'a Boole'a]] ([[1815]]–[[1864]]), angielskiego matematyka-samouka. Wprowadził on algebraiczne ujęcie [[logika matematyczna|logiki matematycznej]] w niewielkiej pracy ''The Mathematical Analysis of Logic'' (Matematyczna analiza logiki), opublikowanej w 1847 roku. W późniejszej książce ''The Laws of Thought'' (Prawa myśli), opublikowanej w 1854, Boole formułuje problem w bardziej dojrzały sposób, zauważając dualność operacji ∪ i ∩. Dalszy rozwój algebra Boole'a zawdzięcza [[William Stanley Jevons|Williamowi Jevonsowi]] i [[Charles Peirce|Charlesowi Peirce'owi]], których prace opublikowane zostały w latach sześćdziesiątych XIX wieku. W 1890 w ''Vorlesungen'' (Wykłady) [[Ernst Schröder|Ernsta Schrödera]] pojawia się pierwszy systematyczny wykład algebry Boole'a i krat rozdzielnych. Dokładniejsze badania algebr Boole'a podjął [[Alfred North Whitehead]] w wydanym w 1898 roku dziele ''Universal Algebra'' (Algebra ogólna). Algebra Boole'a jako aksjomatyczna struktura algebraiczna pojawiła się w 1904 roku w pracach [[Edward Vermilye Huntington|Huntingtona]]. [[Garrett Birkhoff]] w ''Lattice Theory'' (1940) rozwinął teorię krat. W latach sześćdziesiątych [[Paul Cohen]], [[Dana Scott]] i inni osiągnęli głębokie rezultaty w dziedzinie logiki matematycznej i aksjomatycznej teorii zbiorów, korzystając z metody [[forsing]]u osadzonej w teorii algebr Boole'a.
 
== Pierścienie Boole'a ==