'''Karl Bessart von Trier, Karol z Trewiru''' (ur. [[1265]] w Trewirze[[Trewir]]ze, zm. [[10 lutego]]/[[14]][[luty|lutego]] [[1324]] w Trewirze) - [[Wielcy mistrzowie zakonu krzyżackiego|wielki mistrz zakonu krzyżackiego]] w latach [[1311]]–[[1324]].
Pochodził z rodu [[patrycjat|patrycjuszy]] [[Trewir]]u. Był najstarszym synem Jakuba von Oerena, ławnika miejskiego. Dzięki wysokiemu statutowi społecznemu zdobył gruntowne wykształcenie, był [[poliglota|poliglotą]]. Do zakonu krzyżackiego wstąpił wraz z braćmi: Jakubem i Ortolfem około [[1288]] roku. Szybko awansował. W [[1291]] roku był już komturem w [[Beauvoir]] w [[Szampania|Szampanii]].
Reprezentował jako komtur krajowy [[Burgundia|Burgundii]] i [[Lotaryngia|Lotaryngii]] swoje komandorie na kapitułach generalnych zakonu. Na wielkiego mistrza został wybrany w [[Malbork]]u w połowie czerwca [[1311]] roku. Przeprowadził gruntowną reformę życia duchownego w zakonie, który w tym czasie bardzo zeświedczałzeświecczał. W [[1317]] roku wybuchł bunt i została zachwiana dyscyplina w hierarchii prowincji [[Prusy|pruskiej]]. Spiskowcy, na których czele stali komtur [[Otto von Luterberg]] i wielki szpitalnik [[Fryderyk von Wildenberg]] doprowadzili do zwołania nadzwyczajnej kapituły, która złożyła Karola z Trewiru z urzędu. Wielki mistrz uciekł jednak do [[Niemcy|Niemiec]] i schronił w rodzinnym mieście. Rozłamowi zażegnał w [[1318]] roku papież [[Jan XXII]], który potępił bunt komturów pruskich i nakazał zwołać nową kapitułę w [[Erfurt|Erfurcie]]. [[12]][[marzec|marca]] [[1318]] roku Karola z Trewiru przywrócono do godności wielkiego mistrza. Nie powrócił on już jednak nigdy do [[Prusy|Prus]], a sprawy z tamtejszą gałęzią zakonu załatwiał przez pośredników.
{{Władca-Teuton|poprzednik=[[Siegfried von Feuchtwangen ]]|następca=[[Werner von Orseln ]]|lata=[[1311]] - [[1324]]}}
