Sentinel (czołg): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Konstrukcja: lit. |
|||
Linia 54:
Z uwagi na bardzo małą skuteczność uzbrojenia AC-1 opracowano drugą wersje czołgu - '''AC3''', miała znacznie lepsze {{fakt|opancerzenie|data=2012-04}} i uzbrojenie. Pojazd miał zmodyfikowany kadłub i większy pierścień wieży. Logicznym następcą armaty 6-funtowej była [[haubicoarmata 25-funtowa]] (angielskie [[Armata 17-funtowa|17-funtowe działo przeciwpancerne]] nie było dostępne w Australii). W tej sytuacji, wykorzystując doświadczenie zdobyte przy projekcie [[Armata 25-funtowa Short|"Short" Mark I]], w bardzo krótkim czasie zaprojektowano czołgową wersję tej armaty. Niestety nie nadawała się do zwalczania czołgów. {{fakt|W tej wersji z czołgu usunięto karabin maszynowy w kadłubie i zmniejszono załogę o jednego członka, aby zrobić więcej miejsca na składowanie amunicji większego kalibru. Napęd czołgu stanowiły nadal 3 silniki Cadillaca V8, ale tym razem zamontowano je na wspólnym wale korbowym – bardzo podobne rozwiązanie zastosowano w kilku modelach amerykańskich czołgów [[M3 Lee|M3]] i [[M4 Sherman|M4]].|data=2012-04}}
Następna wersja "Sentinela" – '''AC4''' została wyposażone w najlepsze przeciwpancerne działo znajdujące się w arsenale aliantów – brytyjskie działo 17-funtowe. Ciekawie rozwiązano problem braku tych dział w Australii w fazie testowej – aby symulować duży odrzut działa 17-funtowego wyprodukowano wieżę czołgu z
Wszystkie wyprodukowane czołgi były używane wyłącznie z celach szkoleniowych, badawczych i testowych, australijskie jednostki pancerne w tym czasie uzbrojone były wyłącznie w czołgi amerykańskie i brytyjskie.
| |||