W swojej ojczyźnie przyjaciele rozdzielili się. Atos i Aramis przybyli do FrancjiParyża i dołączyli do armii Frondy dowodzonej przez księcia de Beaufort. W mieście spotkali wdowę po Karolu I i powiedzieli jej o śmierci jej męża. Jednocześnie natknęli się na dwóch agentów kardynała, którzy rozgłaszali fałszywe plotki o rzekomej ucieczce króla Anglii. Wściekli wyzwali ich na [[pojedynek]], ale zamiastdo pojedynków nie doszło, ponieważ panowie mieli do bitwyzałatwienia swoje sprawy. Atos i Aramis spotkali się z głównodowodzącymi armią Frondy i przekazali im wiadomości o szpiegach kardynała. Oprócz tego spotkali Rocheforta, od którego dowiedzieli się o szykowanej bitwie z wojskami królewskimi. AramisNastępnego podczasdnia walkidoszło do niej. Atos nie zabił nikogo w bitwie, w przeciwieństwie do Aramisa, który nie tylko zabił wyzwanego wczoraj agenta Mazarina, ale też wziął do niewoli Raula ide Bragelonne. Atos namówił chłopakasyna go do walki po swojej stronie, a także odebrał mu depeszę do Mazarina, z której dowiedział się o tym, iż d'Artagnan i Portos zostali aresztowani i osadzeniu w prywatnym zamku kardynała w Rouin. PotemAtos odwiedził zatem królową Annę Austriaczkę i zażądał uwolnienia aresztowanych d'Artagnana i Portosaprzyjaciół. Zyskał jednak tyle, że sam został aresztowany. Trafił do tego samego [[więzienie|więzienia]], co jego przyjaciele. Ci jednak uciekli, uwolnili go i porwali we trójkę uprowadzili samego Mazarina. Uciekając z cennym zakładnikiem przyjaciele spotkali Aramisa i Raula na czele frondystów. Wszyscy razem uciekliukryli dosię w [[zamek|zamku]] Portosa i wymusili na kardynale w zamian za jego wolność liczne ustępstwa wobec Frondy, stopień kapitana muszkieterów dla d'Artagnana i tytuł barona dla Portosa. Atos nie zażądał nic dla siebie, ale i tak Anna Austriaczka, dzięki wstawiennictwu d'Artagnana, odznaczyła go Orderem Św. Ducha,. Raul zaś został mianowany dowódcą pułku. Atos zaś stwierdziwszy, że dość zrobił dla swojej ojczyzny, wrócił do domu, skąd śledził karierę swego syna.
