Traktat brzeski (9 lutego 1918): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne - KIS, link w dwóch innych miejscach
Od ortografii bolały oczy.
Linia 11:
Traktat ten oznaczał uznanie państwa ukraińskiego przez [[państwa centralne]], wywołał on wzburzenie wśród polskiej opinii publicznej, gdyż odstępował on URL ziemie, do których (ze względów historycznych i etnicznych) pretensje rościli sobie Polacy, jednak delegacja [[Królestwo Polskie (regencyjne)|Królestwa Polskiego]] do rokowań nie została dopuszczona. Spowodowało to w konsekwencji podanie się do dymisji [[Jan Kucharzewski|Jana Kucharzewskiego]] wraz z [[Rząd Jana Kucharzewskiego|rządem]]. [[Rada Regencyjna]] również rozważała ustąpienie, ale ograniczyła się do oświadczenia, że pokój brzeski jako akt przemocy ''odejmuje właściwe znaczenie aktom monarszym'' i Rada sprawuje odtąd swą władzę z woli narodu. Ostre protesty wniosły Koła Polskie w parlamentach [[Cesarstwo Niemieckie|Cesarstwa Niemieckiego]] i [[Austro-Węgry|Austro-Węgier]]<ref>[[Henryk Wereszycki]] ''Historia polityczna Polski 1864-1918'', wyd. II poprawione i rozszerzone, Paris 1979, [[Libella (księgarnia)|Wydawnictwo Libella]], s. 300.</ref>. Ukraińscy przywódcy rozpoczęli starania o jak najszybszą ratyfikację traktatu<ref name = Grunberg/>.
 
Określona w powyższym traktacie granica miała biegnąćbiec na północ od istniejącej granicy pomiędzy Austro-Węgrami a Ukrainą, zaczynając od [[Tarnogród|Tarnogrodu]], według linii: [[Biłgoraj]], [[Szczebrzeszyn]], [[Krasnystaw]], [[Puchaczów]], [[Radzyń Podlaski|Radzyń]], [[Międzyrzec Podlaski|Międzyrzec]], [[Sarnaki]] i [[Mielnik (województwo podlaskie)|Mielnik]]<ref>Dalej na północ od Bugu według linii: [[Wysokie (Białoruś)|Wysokie Litewskie]], [[Kamieniec (Białoruś)|Kamieniec Litewski]], [[Prużana]] i [[Jezioro Wygonowskie]] - por. art. II ust. 1 i 2 traktatu - opublikowanego w Monitorze Polskim Nr 15 z 5 marca 1918 r.</ref>. Zgodnie z protokołem z 4 marca 1918 r., dotyczącym wykonania powyższych postanowień, granica mogła zostać wytyczona na wschód od powyższej linii, biorąc pod uwagę stosunki etniczne i życzenia ludności, przy udziale przedstawicieli Polski<ref> Informacja o treści protokołu w sprawie granicy polsko-ukraińskiej z 4 marca 1918 r. opublikowana w Monitorze Polskim Nr 26 z 18 marca 1918 r.</ref>. Traktat ten nie został ratyfikowany przez Niemcy i Austro-Węgry, a tereny na wschód od linii wyznaczonej w traktacie z Ukrainą nie zostały faktycznie przekazane temu państwu.
 
Powyższa cesja stanowiła przekroczenie uprawnień władz okupacyjnych określonych w [[s:Konwencja haska IV (1907)|konwencji haskiej IV]]. Nie został również dopełniony warunek ustalenia losu tego obszaru w porozumieniu jego ludnością, co było wymagane postanowieniami art. 3 [[Traktat brzeski|traktatu pokojowego pomiędzy państwami centralnymi a Rosją, zawartego 3 marca 1918 r. w Brześciu Litewskim]].