Wersja z 07:25, 20 wrz 2013 edytuj Hoa binh (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Uprawnieni do logowania się z zablokowanych adresów IP 194 692 edycje poprawa linków ← poprzednia edycja		Wersja z 08:17, 20 wrz 2013 edytuj anuluj edycję Hoa binh (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Uprawnieni do logowania się z zablokowanych adresów IP 194 692 edycje drobne redakcyjne następna edycja →
Linia 23: W Chinach pinyin jest również nauczany w szkołach podstawowych, co ma pomagać w opanowaniu [[Standardowy język mandaryński\|putonghua]]. Większość dzieci używa bowiem w domu lokalnego dialektu. Opanowanie pinyinu ułatwia dzieciom także naukę języków europejskich, z drugiej strony przyspiesza proces inkorporacji łacińskich liter do [[pismo chińskie\|pisma chińskiego]]. Nazwa ''hanyu pinyin'' oznacza ''zapis fonetyczny języka chińskiego'' (pełna nazwa: 漢語拼音方案 hànyǔ pīnyīn ~~fāng'àn~~fāng’àn – ''schemat fonetyzacji języka chińskiego'') i bywa często skracana do samego słowa '''pinyin''' (dosł. "składanie dźwięków [w słowa]", od 拼 "łączyć coś w całość, składać", 音 "dźwięk/dźwięki"). Chociaż najczęściej chodzi właśnie o hanyu pinyin, warto pamiętać, że istnieją inne "''pinyiny''", m.in. opracowany w 2000 r. na [[Tajwan (wyspa)\|Tajwanie]] [[tongyong pinyin]]. == Zasady pisowni ==

Hanyu pinyin: Różnice pomiędzy wersjami