Wersja z 18:56, 22 maj 2013 edytuj J.Dygas (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 41 273 edycje m dodanie krzyżyka ← poprzednia edycja		Wersja z 11:01, 24 wrz 2013 edytuj anuluj edycję Stefs (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 10 149 edycji szablon następna edycja →
Linia 19: \|straty2 = 400 żołnierzy }} {{Powstanie listopadowe}} {{wikisource\|Pieśń żołnierzy rosyjskich po zwycięstwie pod Wilnem (1831)\|Pieśń żołnierzy rosyjskich po zwycięstwie pod Wilnem (1831)}} Linia 34 ⟶ 35: Teraz rozpoczął się odwrót oddziałów polskich na [[Żmudź]], gdzie Giełgud zamierzał bronić linii rzek [[Wilia\|Wilii]] i [[Święta (dopływ Wilii)\|Świętej]]. Gdy Rosjanie linię tę przełamali oddziały polskie, po kilku potyczkach, przekroczyli granicę [[Królestwo Prus\|Prus]]: 13 lipca zgrupowanie Chłapowskiego, 15 lipca grupa [[Franciszek Rohland\|Franciszka Rolanda]]<ref name=Gie/>. Nieudolny generał Giełgud zginął na granicy, zastrzelony przez kapitana Stefana Skulskiego, oficera [[7 Pułk Piechoty Liniowej Królestwa Kongresowego\|7. pułku piechoty]])<ref>H.{{cytuj książkę \|autor=Henryk Żaliński, s.\|tytuł=Stracone szanse: Wielka Emigracja o powstaniu listopadowym \|miejsce=Warszawa \|wydawca=Wydawnistwo Ministerstwa Obrony Narodowej \|rok=1982\| strony = 108. \|isbn=83-11-06829-1\|język=pl}}</ref>. Ocalał jedynie korpus gen. Dembińskiego (4000 ludzi, 6 dział), który zdołał przebyć w 25 dni kilkaset kilometrów − ucierając się z nieudolnym pościgiem rosyjskim − i dotrzeć do Warszawy<ref name=Gie/>. Wraz z klęską armii Giełguda upadło też powstanie na Litwie<ref>E.Kozłowski, M.Wrzosek, s.227.</ref>. {{Przypisy}}

Bitwa pod Ponarami: Różnice pomiędzy wersjami