'''Papirus Fouad 266''' – nazwa nadana większemu zbiorowi fragmentów [[papirus]]u, który został odnaleziony w [[1939]] w [[Fajum]] w [[Egipt|Egipcie]]. Zawierają fragmenty tekstów [[Biblia|biblijnych]] (ksiąg [[Księga Rodzaju|Rdz]] i [[Księga Powtórzonego Prawa|Pwt]]). Fragmenty te znajdują się obecnie w [[Kair]]ze i są własnością ''[[Societé Royale de Papyrologie]]'' (Gr. P. 458)<ref name = Würthwein>{{Cytuj książkę | autor = Würthwein Ernst | rok = 1988 | tytuł = Der Text des Alten Testaments | miejsce = Stuttgart | wydawca = Deutsche Bibelgesellschaft | strony = 192 | isbn = 3-438-06006-x}}</ref>. Przekazuje przed-heksaplarny tekst [[Septuaginta|Septuaginty]] z II lub I w. p.n.e. Rękopis jest ważnym świadkiem w dyskusji nad [[tetragram]]em.
Papirus przekazuje tekst Księgi Rodzaju 3:10-12; 4:5-7.23; 7:17-20; 37:34-38:1; 38:10-12 oraz Powtórzonego Prawa 17:14 do 33:29 (z lukami). Na [[Lista rękopisów Septuaginty|liście rękopisów Septuaginty]] według klasyfikacji [[Alfred Rahlfs|Alfreda Rahlfsa]] fragmenty Księgi Powtórzonego Prawa oznaczono numerami 847 i 848 a fragmenty Księgi Rodzaju oznaczono numerem 942.
== Odkrycie i historia badań ==
Rękopis został odkryty w Fajum w 1939. Od 1943 przechowywany jest w Kairze. W [[1944]] William Gillan Waddell opublikował fragment tego papirusu<ref>W. G. Waddell, "The Tetragrammaton in the LXX", ''Journal of Theological Studies'' (tom 45), str. 158-161</ref>.
W [[1948]] dwaj [[misjonarz]]e [[Świadkowie Jehowy|Świadków Jehowy]], absolwenci [[Biblijna Szkoła Strażnicy - Gilead|Szkoły Gilead]], Don Rendell i Bill Copson, uzyskali w Kairze zdjęcia osiemnastu jego fragmentów, a także zgodę na ich opublikowanie. Kopie te zostały opublikowane w 1950 w [[Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata|Chrześcijańskich Pismach Greckich w Przekładzie Nowego Świata]]. Opublikowane fragmenty posłużyły za podstawę do napisania pracy naukowej: Alberto Vaccari, ''Papiro Fouad, Inv. 266. Analisi critica dei Frammenti pubblicati in: "New World Translation of the Christian Greek Scriptures"'' w roku 1950<ref>{{cytuj książkę | url = http://wol.jw.org/en/wol/d/r1/lp-e/1001060075 | tytuł = New World Translation of the Holy Scriptures — With References | opublikowany = The Holy Bible | strony = dodatek 1C „The Divine Name in Ancient Greek Versions” | język = en | isbn =}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | autor = Joseph A. Fitzmyer | tytuł = A Wandering Armenian: Collected Aramaic Essays | url = http://books.google.pl/books?id=-wLWRz22vzUC&pg=PA137&lpg=PA137&dq=#v=onepage&q&f=false | wydawca = Wm. B. Eerdmans Publishing | miejsce = Grand Rapids | rok = 1979 | strony = 137 | isbn = 0-8028-4845-1}}</ref>.
W [[1971]] w Kairze opublikowano 117 fragmentów papirusu<ref>''Études de Papyrologie'' tom 9, Kair 1971, ss. 81-150, 227, 228</ref>. Zaki Aly i Ludwig Koenen opracowali albumowe wydanie ''Three Rolls of the Early Septuagint: Genesis and Deuteronomy'', gdzie ukazano wszystkie fragmenty papirusu<ref>''Papyrologische Texte und Abhandlungen'', tom 27, Bonn 1980</ref>.
