|
|opis_zdjęcia =
|rok_założenia = 1978
|rok_rozwiązania = 19862008
|pochodzenie = {{flaga|USA}} [[San Francisco]]
|gatunek = [[punk|punk rock]]<br />[[hardcore punk]]<ref>[http://www.allmusic.com/artist/dead-kennedys-p4046/biography Dead Kennedys | AllMusic<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->].</ref>
|aktywność = [[1978]]-[[1986]]<br />[[2001]]-obecnie2008
|wytwórnia = [[Cherry Red]]<br />[[IRS Records]]<br />[[Alternative Tentacles]]<br />Manifesto/Decay
|powiązania = [[Jello Biafra]]<br />[[Peligro]]<br />Skrapyard<br />The Jungle Studs<br />[[Red Hot Chili Peppers]]
|www = http://www.deadkennedys.com
}}
'''Dead Kennedys''' – amerykański zespół grający [[hardcore punk]] powstały w czerwcu [[1978]] roku w [[San Francisco]].
== Historia ==
Zespół został założony przez gitarzystę [[Raymond Pepperell|East Bay Raya]], wokalistę [[Jello Biafra|Jello Biafrę]], basistę [[Klaus Flouride|Klausa Flouride'aFlouride’a]] i perkusistę [[Carlos Cadona|6025]]. W tym składzie zarejestrowali [[The 1978 Demos|swoje pierwsze nagrania]]. Na początku lipca do zespołu dołączył bardziej doświadczony perkusista [[Ted (muzyk)|Ted]], a 6025 przerzucił się z perkusji na gitarę. Swój debiutancki koncert Dead Kennedys zagrali [[19 lipca]] [[1978]] roku w Mabuhay Gardens w [[San Francisco]] w [[Kalifornia|Kalifornii]].
W tym czasie zaczęli regularnie występować w miejscowych klubach. Z powodu prowokującej nazwy, czasami zmuszeni byli grać pod innymi np. ''Sharks'', ''Creamsicles'' albo ''Pink Twinkies''. Wbrew powszechnym opiniom, nazwa zespołu nie miała na celu obrazy czci zmarłych braci Kennedy, tylko jak twierdził Biafra: ''to bring attention to the end of the American Dream''.
W marcu [[1979]] roku 6025 opuścił Dead Kennedys, natomiast czerwcu został wydany pierwszy [[Singel (muzyka)|singel]] zespołu pt. ''[[California Über Alles]]''. Zagrali wówczas dobrze przyjętą mini-trasę.
[[25 marca]] [[1980]] roku zostali zaproszeni na imprezę do Bay Area Music Awards, gdzie znajdowało się dużo ważnych osobistości muzycznego biznesu. Swoim występem mieli nadać wydarzeniu, w słowach organizatorów, trochę "nowofalowej„nowofalowej wiarygodności"wiarygodności”. Na ich prośbę przygotowali utwór ''California Über Alles''. Muzycy przybyli na imprezę ubrani w białe koszule z namalowaną dużą literą "S"„S” na przodzie. Kiedy zabrzmiały pierwsze takty ''California Über Alles'', Biafra w typowym dla siebie prowokującym stylu krzyknął: ''Hold it! We'veWe’ve gotta prove that we'rewe’re adults now. We'reWe’re not a punk rock band, we'rewe’re a new wave band''. Wtedy członkowie zespołu wyciągnęli zza pleców czarne krawaty, co w efekcie tworzyło znak dolara '''''$''''', i zaczęli grać drugą piosenkę ''Pull My Strings'', wyrażającą ostry satyryczny atak na przemysł muzyczny i zawierającą m.in. wers ''Is my cock big enough, is my brain small enough, for you to make me a star?'' Utwór ten nigdy nie został nagrany w studiu, tylko w formie z tego występu trafił na płytę ''[[Give Me Convenience or Give Me Death]]'' (składającej się głównie z singli), która została wydana już po rozpadzie zespołu. To był pierwszy i ostatni ich udział w tego typu imprezach.
Wiosną 1980 nagrali i wydali drugi singel ''[[Holiday in Cambodia]]'', a pod koniec tego samego roku ukazał się debiutancki album ''[[Fresh Fruit for Rotting Vegetables]]''. W styczniu [[1981]] perkusista Ted oświadczył, że odchodzi z zespołu. Miał zamiar poświęcić się swojej innej pasji: architekturze. Ostatni koncert zagrał z zespołem miesiąc później. Na jego miejsce przyszedł czarnoskóry [[D.H. Peligro]].
W tym czasie zespół dostał propozycje współpracy z dużą firmą [[Polydor Records]]. East Bay Ray próbował nakłonić Biafrę do podpisania kontraktu. Sceptyczny Biafra wyraził swój sprzeciw i zagroził, że opuści grupę, jeśli reszta podpisze umowę. Niewiele później pracownicy Polydor Records sami zrezygnowali z pomysłu na kontrakt, gdy usłyszeli tytuł nowego singla Dead Kennedys: ''[[Too Drunk to Fuck]]'', który ukazał się w maju 1981 roku nakładem firmy Cherry Red. Tytułowa piosenka wywołała zamieszanie w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]], ponieważ ludzie z [[BBC]] bali się, że niecenzuralny singel sięgnie pierwszej 30. na liście przebojów "Top„Top 30", a to wymagałoby wzmianki o tym w telewizyjnym programie ''Top of the Pops''. Utwór zatrzymał się jednak na 31 miejscu.
EPka ''[[In God We Trust, Inc.]]'' z [[1981]] roku z okładką przedstawiającą Jezusa przybitego do krzyża z banknotów i album ''[[Plastic Surgery Disasters]]'' z [[1982]] roku pokazały rozwój zespołu na polu muzycznym. Oba albumy ukazały się już w barwach [[Alternative Tentacles]] – wytwórni utworzonej przez Biafrę. Zespół w tym czasie zjeździł całe [[Stany Zjednoczone|USA]], odwiedził [[Europa|Europę]] i [[Australia|Australię]]. W czasie występów w Europie powstał koncertowy album ''[[A Skateboard Party]]''.
Wydaniu następnego albumu pt. ''[[Frankenchrist]]'' w [[1985]] roku towarzyszył skandal, ponieważ załączono do niego w formie plakatu obraz szwajcarskiego artysty [[Hans Rudolf Giger|H. R. Gigera]] "Penis„Penis Landscape"Landscape”. Cała afera zaczęła się od tego, że w jednym z muzycznych sklepów w Los Angeles nastoletnia dziewczyna nabyła egzemplarz płyty, a jej rodzice złożyli pisemne doniesienie na zespół do prokuratora stanowego. Biafra i wszyscy jego współpracownicy zostali oskarżeni o obsceniczność i o szerzenie pornografii. Po procesie ciągnącym się latami ostatecznie zapadł wyrok uniewinniający.
W styczniu [[1986]] muzycy Dead Kennedys zdecydowali zakończyć swoją działalność. Ostatni koncert zagrali [[21 lutego]]. Latem nagrali jeszcze album pt. ''[[Bedtime for Democracy]]'', który ukazał się w listopadzie. W grudniu ogłosili koniec współpracy.
Po rozpadzie zespołu Biafra rozpoczął karierę solową, współpracując z innymi wykonawcami (m.in. [[D.O.A.]], [[Nomeansno]], [[Lard]]) oraz wydając płyty z przemówieniami na tematy polityczne i społeczne. Ray, Flouride i Peligro również zajęli się swoimi solowymi projektami.
W [[2001]] roku po wygranym procesie sądowym z J. Biafrą, dotyczącym honorariów i praw do nagrań zespołu, pozostali członkowie grupy zdecydowali wznowić działalność, wokalistę zastąpił [[Brandon Cruz]]. W takim składzie zespół zawitał m.in. do Polski ([[Kraków]], 2002). W [[2003]] wokalistą został [[Jeff Penalty]]. Biafra odciął się od reaktywowanego zespołu, określając go jako: ''the world'sworld’s greediest karaoke band''.
{{fakt|data=2011-08|Muzykę zespołu Dead Kennedys można określić jako połączenie prostego rock'n'rollarock’n’rolla z punkrockiem, zarówno "artystycznym"„artystycznym”, wywodzącym się ze Wysp Brytyjskich, jak i tym żywiołowym, charakterystycznym dla sceny amerykańskiej. Nie brak również wpływów muzyki [[Muzyka pop|pop]], [[Muzyka country|country]], [[jazz]]u, zazwyczaj jednak w formie pastiszu.
Bunt wobec otaczającej artystów rzeczywistości lat 70. i 80. XX w. przejawiał się już w samej nazwie zespołu, tytułach płyt i utworów, ich formie graficznej, a przede wszystkim w bezkompromisowych tekstach śpiewanych przez J. Biafrę. W prowokacyjny i szyderczy sposób prezentuje on istniejący system polityczny, cyniczność i głupotę establishmentu, prawicowy fundamentalizm religijny, wyśmiewa ogłupienie amerykańskiego społeczeństwa kulturą masową, konsumpcjonizmem, różnego rodzaju modami, snobizmem, także w kulturze}}.
{{osobny artykuł|Dyskografia Dead Kennedys}}
{{Kategoria główna|Albumy Dead Kennedys}}
* ''[[Fresh Fruit for Rotting Vegetables]]'', (IRS [[1980]])
* ''[[In God We Trust, Inc.]]'', ([[Alternative Tentacles]] [[1981]])
* ''[[Plastic Surgery Disasters]]'', ([[Alternative Tentacles]] [[1982]])
* ''[[Frankenchrist]]'', ([[Alternative Tentacles]] [[1985]])
* ''[[Bedtime for Democracy]]'', ([[Alternative Tentacles]] [[1986]])
; Single
== Wideografia ==
* ''[[DMPO's On Brodway]]'', ([[Cherry Red]] [[2000]])
* ''[[The Eary Years Live]]'', ([[Wienerworld]] [[2001]])
* ''[[In God We Trust INC - The Lost Tapes|In God We Trust INC – The Lost Tapes]]'', ([[Decey Music]])
== Zobacz też ==
* [[Virus 100]]
== Linki zewnętrzne ==
| 