848
edycji
(+link wew samozapłon) |
|||
'''Piroforyczność''' – właściwość [[pierwiastek chemiczny|pierwiastków]] i [[związek chemiczny|związków chemicznych]], powodująca [[samozapłon]] w kontakcie z [[tlen]]em z [[powietrze|powietrza]].
Piroforyczność nie jest stałą cechą substancji, lecz zależy silnie od ich postaci fizycznej, składu powietrza (procentowa zawartość tlenu, wilgotność) oraz temperatury. Szczególnie podatne na samozapłon są [[pył]]y i [[aerozol]]e. Np. [[węgiel kamienny]] w postaci bloków nie wykazuje silnych własności piroforycznych w temperaturze pokojowej, lecz w formie pyłu może ulec samozapłonowi w temperaturze 60 °C. Innym przykładem jest [[cer]] stanowiący składnik [[kamień do zapalniczki|kamieni do zapalniczki]], gdzie dzięki potarciu twardym obiektem np. ze [[stal]]i [[hartowanie|hartowanej]] następuje wyrwanie cząstek materiału kamienia i samorzutne ich spalanie w powietrzu objawiające się [[iskra|iskrzeniem]].
|