Stefan Buchowiecki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie istnieje taki zawód jak "lekarz medycyny", jest "lekarz" (odsyłam do odpowiedniego hasła i ustawy) |
|||
Linia 32:
=== Służba w Wojsku Polskim ===
W tym samym miesiącu objął obowiązki szefa sanitarnego [[Dowództwo Okręgu Generalnego "Kielce"|Dowództwa Okręgu Generalnego "Kielce"]] w Kielcach. 3 lutego 1920 został awansowany na podpułkownika. 12 lutego 1920 [[Ministerstwo Spraw Wojskowych|Minister Spraw Wojskowych]] mianował go komendantem I Szpitala Okręgowego na [[Mokotów|Mokotowie]] przy ulicy Nowowiejskiej<ref>Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 6 z 21.02.1920 r.</ref>. Szpitalem Mokotowskim kierował w czasie [[wojna polsko-bolszewicka|wojny z bolszewikami]]. Na tym stanowisku 29 maja 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu pułkownika w Korpusie Lekarskim, w „grupie byłych Legionów polskich”. W sierpniu 1921 Główny Szpital Wojskowy (b. [[Szpital_Ujazdowski#Szpital_Ujazdowski|Szpital Ujazdowski]]) przemianowany został na Szpital Okręgowy Nr I, a Szpital Mokotowski przekształcony został w "Zakład Leczniczo-Szkolny dla Inwalidów Wojennych w Warszawie". Kierownictwo zakładu powierzone zostało Stefanowi Buchowieckiemu. Następnie pełnił funkcję przewodniczącego komisji superrewizyjnej przy Szpitalu Okręgowym Nr I.
Z dniem 31 maja 1925 w stopniu pułkownika rezerwy lekarza został przeniesiony w stan spoczynku. Mieszkał wówczas w Warszawie przy [[Ulica Wilcza w Warszawie|ulicy Wilczej 29a]]. Zaopatrzenie emerytalne otrzymał na podstawie Ustawy z dnia 11 grudnia 1924 o przyznawaniu darów z łaski<ref>Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 66 z 20 czerwca 1925 r. s. 335.</ref>.
| |||