Wersja z 23:21, 27 paź 2013 edytuj Loraine (dyskusja \| edycje) Członkowie Komitetu Arbitrażowego, Redaktorzy, Administratorzy 80 318 edycji drobne redakcyjne ← poprzednia edycja		Wersja z 23:22, 27 paź 2013 edytuj anuluj edycję Loraine (dyskusja \| edycje) Członkowie Komitetu Arbitrażowego, Redaktorzy, Administratorzy 80 318 edycji m poprawa linków następna edycja →
Linia 6: Po studiach u [[Karl Friedrich Schinkel\|Karla Friedricha Schinkela]] i kilku latach studiów w [[Wiedeń\|Wiedniu]], przeniósł się do [[Ateny\|Aten]] w [[1837]] roku. To właśnie tutaj studiował architekturę i zaczął interesować się architekturą bizantyjską. Podczas pobytu w Atenach, Hansen zaprojektował budynek Obserwatorium Narodowego w Atenach, Akademię Ateńską i Bibliotekę Narodową w Grecji. Następnie przeniósł się do [[Wiedeń\|Wiednia]] w [[1846]] roku, następnie podjął praktykę u austriackiego architekta [[Ludwig Förster\|Ludwiga Förstera]]. W latach 1869—1884 profesor Akademii Wiedeńskiej, w Wiedniu szereg budowli publicznych w stylu bizantyńskim (Muzeum broni w Arsenale, grecką [[cerkiew św. ~~Grzegorza~~Jerzego w Wiedniu\|cerkiew św. ~~Grzegorza~~Jerzego]] i in.). W późniejszych budowlach wprowadza więcej form greckiej architektury, przystosowanych do nowoczesnych potrzeb (pałac arcyksięcia Wilhelma, Towarzystwo austriackie przyjaciół muzyki). Po r. 1870 powstały trzy jego główne dzieła: Giełda, Akademia Sztuk Pięknych i Parlament Austriacki. Za zasługi w rozwoju budownictwa otrzymał w [[1884]] w Austrii od Cesarza [[Franciszek Józef I\|Franciszka Józefa I]] tytuł szlachecki "Freiherr von Hansen".

Theophil Edvard Hansen: Różnice pomiędzy wersjami