Szkoła naddunajska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków, drobne redakcyjne |
Linki |
||
Linia 1:
[[Plik:Albrecht Altdorfer - The Resurrection of Christ - Google Art Project.jpg|thumb|[[Albrecht Altdorfer]], ''Zmartwychwstanie Chrystusa'' (fragment Ołtarza Świętego Floriana), 1518, [[Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu]]]]
[[Plik:Lucas Cranach d. Ältere Cuspinian.jpg|thumb|[[Lucas Cranach Starszy]], [[Portret Johannesa i Anny Cuspinianów]], około 1502-1503 roku, [[Winterthur]], [[Am Römerholz]]]]
'''Szkoła naddunajska''', '''szkoła dunajska''' lub '''styl dunajski''' ([[język niemiecki|niem.]] ''Donauschule'', ''Donaustil'') - pod tym pojęciem rozumie się grupę [[malarstwo|malarzy]] działających około 1500-1530/40 na terenach południowych krajów historycznej [[Rzesza|Rzeszy]] (głównie [[Bawaria]], [[Austria]]) położonych w dolinie [[Dunaj]]u. Wytworzyli charakterystyczny styl łączący tradycje malarstwa schyłkowego [[gotyk]]u z wczesnym i dojrzałym [[renesans]]em. Zasadniczą cechą jest położenie nacisku na [[natura|naturę]], [[przyroda|przyrodę]] i [[krajobraz]], które w przedstawieniach figuralnych nie stanowią jak dotąd podrzędny, lecz równorzędny, a nawet nadrzędny element kompozycji malarskiej. Oprócz [[malarstwo tablicowe|malarstwa tablicowego]] i [[
Szkołę naddunajską reprezentują m.in. [[Albrecht Altdorfer]] (warsztat w [[Ratyzbona|Ratyzbonie]]), [[Lucas Cranach Starszy]] (okres [[wiedeń]]ski), [[Wolf Huber]] (tworzący w [[Pasawa|Pasawie]]), [[Jörg Breu (starszy)]] (działający w [[Krems an der Donau|Krems]]). Ważnymi ośrodkami sprzyjającymi rozwojowi szkoły naddunajskiej były także klasztory, głównie w [[Zwettl-Niederösterreich|Zwettl]], [[Klasztor Sankt Florian|Sankt Florian]], [[Opactwo Benedyktynów w Melku|Melk]]u czy [[Opactwo w Klosterneuburgu|Klosterneuburg]]u.
Malarstwo szkoły naddunajskiej charakteryzuje się przede wszystkim wnikliwą obserwacją natury oraz traktowaniem człowieka jako integralnej części przyrody. Krajobraz charakteryzuje się nowożytnym zmysłem obserwacji, wyczuciem [[perspektywa|perspektywy]], światła i przestrzeni oraz swoistą ekspresją i nastrojem. Pejzaż jest najczęściej fikcyjny, jednakże jego składniki są efektem wnikliwej obserwacji natury oraz studyjnych szkiców, rysunków poszczególnych detali.
| |||