Decymacja: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
PG (dyskusja | edycje)
prawdopodobnie zły link
PG (dyskusja | edycje)
brak źródeł do tego przykładu, zgłoszone jako pomyłka, więc usuwam
Linia 5:
W [[Imperium rzymskie|Imperium rzymskim]] stosowano ją bardzo rzadko do pacyfikacji zbuntowanych [[legion]]ów oraz w stosunku do oddziałów, które uciekły z pola walki lub porzuciły swe [[insygnia]]. Każdy z 10 żołnierzy ciągnął losy, życie tracił jeden niezależnie od rangi i zasług. Pozostałym przy życiu legionistom zamiast przydziałów [[pszenica|pszenicy]] wydawano [[jęczmień]] i karano dodatkowo kwaterowaniem poza umocnionym obozem do czasu, aż zmazali swoje przewiny w walce. Ze względu na poważne osłabienie stanu osobowego stopniowo zaniechano stosowania decymacji.
 
W czasach nowożytnych decymację stosowało dowództwo [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|bolszewickie]] w czasie [[wojna domowa|wojny domowej]], m.in. w stosunku do oddziałów odmawiających walki przeciwko [[Powstanie w Kronsztadzie|powstaniu]] w [[Kronsztad]]zie. W sierpniu [[1914]] okupacyjne wojska niemieckie w [[Kalisz]]u dokonały decymacji 800 zatrzymanych, cywilnych mężczyzn na Wzgórzu Wiatracznym. Był to powszechnie stosowany przez [[Narodowy socjalizm|nazistów]] środek karny wobec ludności cywilnej okupowanych terenów podczas II wojny światowej, np. w [[obóz koncentracyjny|obozach koncentracyjnych]] jako kara za ucieczkę współwięźnia (np. Franciszek Gajowniczek był ofiarą decymacji).
 
== Decymacja w kulturze ==