Wersja z 05:42, 29 kwi 2013 edytuj 173.199.122.48 (dyskusja) Kategoria:Włoskie samoloty myśliwskie po 1945 ← poprzednia edycja		Wersja z 07:23, 6 gru 2013 edytuj anuluj edycję Kelvin (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 39 206 edycji ort., poprawa linków następna edycja →
Linia 4: \|podpis grafiki = Samolot w barwach lotnictwa portugalskiego \|państwo = {{Państwo\|ITA}} \|producent = [[FIAT\|Fiat]] ([[Aeritalia]]) \|konstruktor = \|typ = samolot myśliwsko-szturmowy Linia 57: \|doskonałość = \|współczynnik obciążenia konstrukcji = \|uzbrojenie = 4[[Karabin maszynowy Browning M2\|km M2]] 12,7 mm<br />454 kg bomb lub rakiet na zewnętrznych zaczepach \|liczba miejsc = \|przestrzeń ładunkowa = Linia 68: === Historia === W [[1953]] europejskie firmy lotnicze zostały zaproszone do konkursu NATO na nowy lekki samolot myśliwsko-szturmowy LWSF (''Light Weight Strike Fighter''). W odpowiedzi włoska firma [[FIAT\|Fiat]] zaprojektowała G.91, którego pierwszy lot odbył się [[1 sierpnia]] [[1956]]. Oprócz G.91 do konkursu zgłoszono samoloty [[Northrop N156]], [[Dasault Etendard IV]], [[Sud-Est Baroudeur]] i [[Breguet Taon]]. Pomimo, że włoska konstrukcja miała najlepsze osiągi i najlepiej rokowała na przyszłość, rząd francuski zdecydował się francuski samolot Etendard, a rząd angielski w ogóle zignorował konkurs, decydując się na adaptację do celów szturmowych angielskiego [[Hawker Hunter]]. Należy także wspomnieć, że i rząd włoski postawił interes narodowy nad jednością NATO i zamówił G.91 dla własnego lotnictwa jeszcze przed rozstrzygnięciem konkursu. Te pierwsze przedprodukcyjne maszyny służyły później przez długie lata we włoskim zespole akrobatycznym [[Frecce Tricolori]]. === Służba === Pierwsze G.91 weszły do służby w [[1958]]. Łącznie Fiat, który od 1969 wszedł w skład koncernu [[Aeritalia]], zbudował 174 samoloty dla lotnictwa włoskiego i 144 dla lotnictwa niemieckiego (wliczając 50 samolotów oryginalnie zamówionych przez Grecję i Turcję, które później zrezygnowały z zakupu). W późniejszym czasie niemieckie konsorcjum [[Flugzeug-Union Süd]] (zakłady [[Messerschmitt]], [[Heinkel]] i [[Dornier]]) zbudowało jeszcze 294 samoloty tego typu, głównie wersji G.91R/3. Były to pierwsze wojskowe samoloty o napędzie odrzutowym zbudowane w Niemczech po zakończeniu [[II wojna światowa\|II wojny światowej]], używane tam od 1962. Kupno tego samolotu rozpatrywały także [[Austria]], [[Norwegia]] i [[Szwajcaria]], a nawet armia [[Stany Zjednoczone\|Stanów Zjednoczonych]], zanim jej dowództwo zdecydowało się przekazać obsługę wszystkich samolotów do [[United States Air Force\|USAF]]. W [[1961]] [[Portugalia]] kupiła pierwszą partię G.91 do użytku w jej byłych koloniach [[Mozambik]]u, [[Gwinea Bissau\|Gwinei Bissau]] i [[Angola\|Angoli]] jako samoloty szturmowe (bliskiego wsparcia). Pierwsze 40 zakupiono od [[Luftwaffe]], były to modele oryginalnie przeznaczone dla Grecji, które na tyle znacząco różniły się od samolotów zbudowanych specjalnie dla Luftwaffe, że stwarzały problemy z utrzymaniem i częściami zamiennymi. G.91 zastąpiły używane wcześniej [[North American F-86 Sabre\|F-86 Sabre]] na skutek protestu Stanów Zjednoczonych, gdyż amerykańskie samoloty zostały sprzedane do Portugalii tylko pod warunkiem, że będą one używane do obrony, a nie do działań zaczepnych. Portugalskie G.91 służyły w tej roli do 1975. Linia 82: Wersje treningowe i [[samolot rozpoznawczy\|rozpoznawcze]] były produkowane już od początku. Oprócz drobnych zmian i użycia różnych silników, konstrukcja samolotu pozostała taka sama przez cały okres produkcyjny. Jedyną poważną różnicą było, że samoloty z serii "R" były jednomiejscowe, a z serii "T" dwumiejscowe i miały nieco dłuższy kadłub. G.91PAN – * G.91R/1 – wersja da Włoch, pierwszy wariant samolotu szturmowo-rozpoznawczego, ze skróconym nosem kadłuba. Uzbrojenie stałe: 4 [[wielkokalibrowy karabin maszynowy\|wkm]] 12,7 mm * G.91R/1A – modyfikacja z ulepszonym systemem nawigacyjnym * G.91R/1B – modyfikacja ze wzmocnionym podwoziem i innymi ulepszeniami

Fiat G.91: Różnice pomiędzy wersjami