Anna Maria Huarte: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Bot: Przenoszę linki interwiki (5) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:q2655645 |
|||
Linia 48:
Anna Maria była córką Isidra Huarte, bogatego intendenta prowincji. Jej matka, Anna Muñiz y Sanchez de Tagle, była spokrewniona z markizami z [[Altamira|Altamiry]]. Urodziła się w [[Valladolid]]. Naukę pobierała w rodzinnym mieście w żeńskiej szkole dla córek najlepszych rodzin w Valladolid, znanej jako Szkoła Świętej Róży. Tam właśnie poznała swojego przyszłego męża [[Augustyn I|Agustína de Iturbide]], w którym się zakochała z wzajemnością.
Ślub pary odbył się w katedrze w Valladolid [[27 lutego]] [[1805]] roku. Anna Maria otrzymała posag w wysokości 100 000 [[peso]], którego część narzeczony zużył na kupno hacjendy w [[Apeo]]. Anna Maria zawsze pozostawała w cieniu wielkiego męża, którego obdarzyła licznym potomstwem. Żonę "Wyzwoliciela", jak nazywano jej męża, przyjęto w jej rodzinnym mieście jak królową. Małżonka Iturbide'a była uwielbiana przez Meksykanów{{fakt|data=2013-12}}.
Gdy proklamowano cesarstwo zdecydowano się namaścić i ukoronować Marię Annę razem z małżonkiem i nadać jej tytuł cesarzowej. Koronacja odbyła się [[21 lipca]] [[1822]] roku. Agustín sam koronował swoją żonę. Nowa cesarzowa nie wtrącała się do polityki, zajmowała się wychowywaniem dzieci. Cesarzowa godnie pełniła swoją funkcję, do towarzystwa miała arystokratyczne damy dworu. Mimo miłości męża do Anny Marii, wiadomo o jednej jego kochance, arystokratce Marii Ignacii Rodríguez de Valasco de Villar Villamil {{fakt|data=2013-12}}. Po [[abdykacja|abdykacji]] męża w [[1823]] roku, była cesarzowa udała się wraz z nim na wygnanie do [[Włochy|Włoch]]. Agustína de Iturbide wraz z żoną powrócił do Meksyku, gdy zaistniało zagrożenie ponownego włączenia państwa do [[Hiszpania|Hiszpanii]]. Został tam aresztowany i rozstrzelany w [[1824]] roku.
Rząd Meksyku postanowił, że wdowa po cesarzu i jej rodzina ma wyjechać do [[Kolumbia|Kolumbii]] i wyznaczyła Marii Annie roczną pensję w wysokości ośmiu tysięcy peso. Ponieważ nie znalazł się ani jeden statek, który w tych dniach mógłby ich tam odtransportować, pozwolono jej przenieść się do [[USA|Stanów Zjednoczonych]], gdzie znalazła stałe miejsce pobytu. Początkowo mieszkała w [[Baltimore]], a potem w małym domku w [[Georgtown]] na obrzeżach [[Waszyngton]]u. W klasztorze Nawiedzenia w tym mieście do dzisiaj można zobaczyć kilka portretów i pamiątek po rodzinie Marii Anny, gdyż ta często przebywała w klasztorze, do którego wstąpiła jej córka, Juana. Miała tam swoją celę, a także miejsce na chórze i w refektarzu. W klasztorze często nosiła habit mniszki, ale nigdy na zewnątrz. Podarowała klasztorowi swój strój koronacyjny ze srebrnymi i złotymi nitkami, z których porobiono potem ozdoby i relikwiarze.
| |||