Woluta: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne
m drobne redakcyjne
Linia 6:
Występuje w [[kapitel|głowicach]] [[kolumna (architektura)|kolumn]] w architekturze greckiej i rzymskiej (w [[porządek joński|porządku jońskim]], [[porządek koryncki|korynckim]] i [[porządek kompozytowy|kompozytowym]]). Jako ozdoba występował w sztuce [[Asyria|asyryjskiej]], [[Starożytny Iran|perskiej]]. W okresie [[renesans]]u i [[barok]]u, w budowlach wzorowanych na stylu antycznym. Woluta stanowi najważniejszy element [[esownica|esownicy]].
 
Szczególnym przypadkiem ślimacznicy są '''spływy wolutowe'''<ref>{{cytuj książkę |tytuł = Sztuka świata. Słownik terminów L-Ż. tom 18| wydawca = Wydawnictwo Arkady | miejsce = Warszawa | rok = 2013 | strony = 339 | isbn = 978-83-213-4727-1}}</ref><ref>{{cytuj książkę |tytuł = Słownik terminologiczny sztuk pięknych | wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce = Warszawa | rok = 1996 | strony = 442 | isbn = 83-01-12365-6}}</ref> - boczne, dekorowane wolutą lub esownicą części [[szczyt (budownictwo)|szczytów]] budowli sakralnych - [[kościół (budynek)|kościołów]] czy [[kaplica|kaplic]]. Wprowadzenie spływów pozwalało na harmonijne połączenie węższej części górnej kondygnacji z szerszą kondygnacją przyziemia. Stosowane w późnym [[renesans]]ie, szczególnie popularne w [[barok]]u.
 
== Zobacz też ==
{{Wikisłownik|woluta}}
{{commonscat|Volutes (architecture)}}
* [[esownica]]
 
{{Przypisy}}