Kawaleria: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
m →Średniowiecze: int. |
||
Linia 26:
W armii [[Kartagina|Kartagińskiej]] dowodzonej przez [[Hannibal]]a występowała kawaleria ciężka i lekka.
= Średniowiecze =
[[Cesarstwo bizantyńskie]], będące kontynuacją cesarstwa rzymskiego na wschodzie, dysponowało silnymi oddziałami jazdy. Pod wpływem kontaktów z armiami wschodu, ciężką jazdę zwaną [[Klibanariusze|''clibanarii'']] uzbrojono nie tylko w broń do walki w zwarciu, ale również w łuki. Pojawienie się strzemienia w VI wieku, poprawiło skuteczność walki przy użyciu kopii lub włóczni<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Carey | imię = Brian Todd | tytuł = Wojny średniowiecznego świata. Techniki walki | wydawca = Bellona | miejsce = Warszawa | data = 2008 | strony = 24,25 | isbn = 978-83-11-11158-5 | nazwisko2 = Allfree | imię2 = Joshua B. | nazwisko3 = Cairns | imię3 = John}}</ref>.<br>
W Europie we wczesnym średniowieczu w okresie [[monarchia patrymonialna|wczesnofeudalnym]] jazda zorganizowana była jako przyboczny oddział władcy (księcia, kniazia). Była częścią [[drużyna książęca|drużyny książęcej]], która istniała zarówno wśród prymitywnych plemion germańskich, jak i słowiańskich (w tych ostatnich pojawiła się nieco później). W Polsce, w okresie rządów pierwszych Piastów w skład drużyny książęcej wchodziła jazda ciężka (tzw. [[Pancerni (okres wczesnofeudalny)|Pancerni]]) oraz jazda lekka.
| |||