Eryk III Jagnię: Różnice pomiędzy wersjami

| król = Eryk III Jagnię

| tytulatura =

| grafika = [[Plik:Erik lam.jpg|200px]]

| herb grafika =

| sygnatura grafika =

| dewiza =

| tytuł = [[władcyWładcy Danii|królKról Danii]]

| data koronacji =

| od = [[1137]]

| do = [[1146]]

| poprzednik =

| następca =

| dynastia = [[Estrydsenidzi]]

| urodzony = ok. 1120

| zmarł = [[27 sierpnia]] [[1146]]<br />[[Odense]]

| Miejsce pochówku =

| ojciec = Haakon Sunivasson

| matka = Ragnilda

| żona = [[Ludgarda z Salzwedel]]

| dzieci = Magnus (nieślubny)

| rodzeństwo =

| odznaczenia =

| commons = Category:Eric III of Denmark

| source =

| quote =

Eryk III był synem Haakona Sunivassona i Ragnildy, nieślubnej córki króla Danii [[Eryk I Zawsze Dobry|Eryka I]], zwanego ''Zawsze Dobry'' (duń. ''Ejegod''). Ród jego matki był skoligacony z władcami Danii i Norwegii.

Podczas walk domowych, jakie toczyły się między królami [[Niels Stary|Nielsem Starym]] a [[Eryk II Pamiętny|Erykiem II Pamiętnym]], Eryk III poparł tego drugiego, dowodząc wojskami zaciężnymi. Po śmierci Eryka II (1137) został obwołany królem Danii. Po objęciu władzy Eryk III musiał się zmierzyć z rebelią, która wybuchła w [[Skania|Skanii]]. Na jej czele stanął [[Olaf II(antykról Danii)|Olaf Haraldsson]], który był synem [[Harald Włócznia|Haralda Włóczni]], zamordowanego przez króla Eryka II. Walki z Olafem, który obwołał się królem Danii (jako Olaf II) trwały od 1139, podczas nich Olaf zabił biskupa [[Roskilde]], wskutek czego przywódca rebelii został [[ekskomunika|ekskomunikowany]] przez papieża i utracił w kraju poparcie. W 1141 doszło na terenach środkowej Skanii do bitwy, podczas której resztki wojsk Olafa zostały pokonane, a on sam zginął.

Eryk III od początku swego panowania dążył do uspokojenia sytuacji wewnętrznej w kraju, w tym celu poparł starania biskupa [[Eskil (arcybiskup Lund)|Eskila]] (swego dalekiego krewnego) o przywrócenie duńskiego [[Archidiecezja|arcybiskupstwa]] w [[Lund (miasto)|Lund]] (zlikwidowanego w 1133). [[Papież|Papiestwo]] zgodziło się na reaktywowanie duńskiej [[metropolia (religia)|metropolii]] i już w 1139 do LunduLund przybyli na [[synod]] prowincjonalny biskupi z całej Skandynawii. Król Eryk III w dalszym ciągu popierał kościelne reformy kontynuowane w kraju przez abpa LunduLund, patronując powstaniu pierwszych [[cystersi|cysterskich]] klasztorów w Danii (1144). Głęboka religijność króla skłoniła go w końcu do abdykacji i wstąpienia do klasztoru w [[Odense]], gdzie wkrótce zmarł.

Po abdykacji Eryka III w Danii rozpoczęła wojna domowa pomiędzy [[Swen III Grade|Swenem III]] (synem Eryka II) a [[Kanut V|Kanutem V]] (wnukiem Nielsa Starego).

* M. Hertmanowicz-Brzoza, K. Stepan, ''Słownik władców świata'', Kraków 2005, s. 200, ISBN 83-7435-077-6.

{{Władca-Dania|urząd=królKról Danii|lata=1137-1146|poprzednik=[[Eryk II Pamiętny]]|następca=[[Swen III Grade]]}}