Gambit Blumenfelda: Różnice pomiędzy wersjami

'''Gambit Blumenfelda''' – [[otwarcie szachowe]] oznaczone symbolem [[encyklopedia otwarć szachowych|ECO]] E10 i charakteryzujące się posunięciami 1.d4 Sf6 2.c4 e6 3.Sf3 c5 4.d5 '''b5'''. Wyjściowa pozycja gambitu Blumenfelda przypomina więc, po włączeniu posunięć Sf3 i e6, [[gambit wołżański]]. O ile jednak w gambicie wołżańskim czarne dążą do ciężkofigurowej kontrgry na skrzydle [[Hetman (szachy)|hetmańskim]] o tyle w gambicie Blumenfelda główną ideą jest zajęcie [[pionPion (szachy)|pionami]]ami centrum: po ruchach 5.d:e6 f:e6 6.c:b5 d5! z szansami na uzyskanie przewagi – taki przebieg miał początek pierwszej partii granej tym debiutem ([[Aleksander Alechin|Alechin]] – [[Siegbert Tarrasch|Tarrasch]], [[Pieszczany]] [[1922]]), którą czarne w pięknym stylu wygrały. Z biegiem czasu wykazano jednak, że posunięcie 5.Gg5! daje przewagę białym, np: 5 ..h6 6.G:f6 H:f6 7.Sc3 b4 8.Sb5 Kd8 9.e4 g5 10.e5 Hf4. Dlatego we współczesnych turniejach gambit Blumenfelda jest stosunkowo rzadko spotykany, zamiast niego czarne ruchem 4 ..e:d5 przechodzą do [[Obrona Ben-Oni|obrony Ben-Oni]]. Nazwa gambitu pochodzi od [[Rosja|rosyjskiego]] teoretyka, [[Beniamin Blumenfeld|Beniamina Blumenfelda]], który na początku [[lata 20. XX wieku|lat 20]] ubiegłego wieku poświęcił mu szereg opracowań teoretycznych.