|
'''SELEUCJA (lub też: SELEUKIA, SELEUKEJA) NAD [[Tygrys (rzeka)|TYGRYSEM]]''' założona przez [[Seleukos I Nikator|Seleukosa I Nikatora]] ok. [[312 p.n.e.|312]]-[[310 p.n.e.]], na miejscu niewielkiej osady nieopodal [[Babilon]]u i zaludniona w znacznej części jego kosztem, miała pełnić rolę stolicy państwa Seleukosa. Była zbudowana, według najnowszych wymogów, jakie stawiano ówczesnym miastom, na planie szachownicy, gdzie ulice krzyżowały się pod kątem prostym wydzielając duże powierzchnie przeznaczone na zabudowania, oprócz tego, wzdłuż głównej osi miasta, przekopany był kanał. Taki układ miasta był powszechnie w stosowany w okresie hellenistycznym i zwany jest [[plan hippodamejski|planem hippodamejskim]] – od jego twórcy, żyjącego w [[V wiek p.n.e.|V w. p.n.e.]], [[Hippodamos z Miletu|Hippodamosa z Miletu]], który w czasach [[Perykles]]a, tak właśnie zaprojektował [[Pireus]] – a sztandarowym przykładem miasta o takim układzie może być też [[Aleksandria]].
Wzmocnienie się władzy Seleukosa w [[Syria|Syrii]] po [[Bitwa pod Ipsos|bitwie pod Ipsos]] i założenie [[Antiochia Syryjska|Antiochii]] nad [[Orontes]]em w [[300 p.n.e.|300 r. p.n.e.]], sprawiło, że to właśnie ta ostatnia stała się siedzibą królewską. Jednakże Seleucja nie podupadła, wręcz przeciwnie – miasto rozwijało się znakomicie przez cały okres istnienia państwa Seleucydów, a nawet i później w okresie partyjskim znakomicieświetnie prosperowało. Wynikało to m.in. z przesunięcia się niektórych szlaków handlowych po założeniu nowych miast na Wschodzie przez Seleucydów, właśnie na korzyść Seleucji nad Tygrysem, która była doskonale zlokalizowana i koncentrowała lądowy handel karawanowy. Jednym z ważniejszych szlaków handlowych był szlak (poświadczony przez różne źródła greckie, jak również chińskie) z [[Palipatura|Palipatury]] przez [[Taksila|Taksilę]], [[Aleksandria Kaukaska|Aleksandrię Kaukaską]], [[Baktra|Baktrę]], [[Hekatompylos]] i [[Ekbatana|Ekbatanę]] do Seleucji nad Tygrysem. Następnie z Seleucji szlak prowadził dalej na zachód, rozwidlając się na dwie zasadnicze odnogi: bezpośrednio do Antiochii w górę [[Eufrat]]u lub też bardziej na północny wschód przez [[Nisibis]] do [[Edessa|Edessy]], a z Edessy (znowu się rozwidlał) do Antiochii lub do [[Damaszek|Damaszku]] i [[Tyr]]u.
W okresie swojego rozkwitu, w okresie seleukidzkim i partyjskim, Seleucja liczyła ok. 600 000 mieszkańców i lokowana jest na trzecim miejscu wśród metropolii świata antycznego po [[Rzym]]ie i Aleksandrii. Zorganizowana była na wzór greckiej [[polis]] z radą trzystu i zarządcą królewskim [[epistates]]em.
Po tych ciosach Seleucja traciła na znaczeniu i stopniowo popadała w ruinę, z której już się nie podniosła.
[[Kategoria:Starożytność]][[Kategoria:Epoka hellenistyczna]][[Kategoria:Mezopotamia]]
|
