Józef Oxiński: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Kriis (dyskusja | edycje)
m Wycofano edycje użytkownika 83.20.20.100 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Mix321.
link po przeniesieniu
Linia 4:
Ukończył [[Instytut Agronomiczny w Marymoncie]] (obecnie w granicach Warszawy). Od [[1860]] czynnie uczestniczył w ruchu niepodległościowym. W [[1861]] wstąpił do [[Polska Szkoła Wojskowa|Polskiej Szkoły Wojskowej]] we Włoszech (w [[Genua|Genui]], potem w [[Cuneo]]), gdzie kształcono kadry dla przyszłego powstania. Od początku należał do wyłonionego w 1861 stronnictwa "[[Stronnictwo czerwonych|Czerwonych]]". [[14 stycznia]] [[1863]] mianowano go porucznikiem i wyznaczono na dowódcę oddziału powstańczego w [[Województwo kaliskie (Królestwo Polskie)|województwie kaliskim]].
 
Oxiński [[18 stycznia]] przybył do [[Sieradz]]a i przy pomocy naczelnika powstańczego miasta organizował w lasach koło [[Miedźno (powiat sieradzki)|Miedźna]] pierwszą "partię" powstańczą (oddział), wyłonioną głównie z mieszkańców Sieradza, [[Szadek|Szadku]] i [[Warta (miasto)|Warty]]. Po latach tak charakteryzował tych pierwszych żołnierzy powstania: "''Była to w owych czasach, a może i dzisiaj, najlepsza brać małomieszczańska, rzemieślnicza, umiejąca nie kulturą, lecz sercem najlepiej odczuć miłość dla tej ziemi, a może jeszcze więcej - nienawiść do Moskala i Niemca''". Oxiński patrolował wzdłuż granicy zaborów w celu osłaniania szlaków przerzutów transportu broni, chłopom czytał dekret uwłaszczeniowy, wykonywał wyroki na zdrajcach. Jego oddziały [[7 lutego]] [[1863]], po marszu z [[Konopnica (powiat poddębicki)|Konopnicy]] i [[Ożarów (województwo łódzkie)|Ożarowa]] odpoczywały w [[Klasak]]ach k. [[Skomlin]]a. [[8 lutego]] przeszły [[Młynisko (województwopowiat łódzkiewieluński)|Młynisko]]. [[Łyskornia|Łyskornię]], [[Walichnowy]], [[Pichlice]] i zatrzymały się na 5 dni we wsi Ostrychacze<ref>{{SgKP|VII|733|Ostrychacze}}</ref>, potem udały się przez lasy klonowskie poza [[Złoczew]] do [[Konopnica (powiat wieluński)|Konopnicy]]. Tu dokonały egzekucji na kilku chłopach.
Przez długi czas ścigany był bezskutecznie przez oddziały rosyjskie z garnizonów w [[Sieradz]]u, [[Wieluń|Wieluniu]] (pod. dow. [[Wsiewołod Pomierancew|Wsiełowoda Pomierancowa]] i [[Kalisz]]u. Oddział spiesząc z pomocą gen. Taczanowskiemu wpadł 8 maja pod Rychłocicami w zasadzkę,jednak pomimo chwilowego zaskoczenia powstańcom udało się odeprzeć 3 ataki rosyjskie i wycofać w kierunku Szczercowa.Oddzial stracił niemal połowe ludzi i uzbrojenia,ale szybko uzupełniono straty i partia Oxińskiego była gotowa do dalszych działań zaczepnych przeciw zaborcy, czego dowodzi stoczona przez nią ze zmiennym szczęściem [[Bitwa pod Koniecpolem (1863)|bitwa pod Koniecpolem]] (25 maja 1863 r.). Po przegranej bitwie koło [[Przedbórz|Przedborza]] rozpuścił oddział, by przejść pod bezpośrednią komendę [[Edmund Taczanowski|gen. Edmunda Taczanowskiego]]. Od września 1863 znowu organizował siły powstańcze, lecz tym razem w powiatach [[Koło (województwo wielkopolskie)|kolskim]] i [[Konin|konińskim]]. Na wiosnę 1864 działał jako organizator wojskowy w [[zabór pruski|zaborze pruskim]].