Željko Poljak: Różnice pomiędzy wersjami

| grafika =

| data śmierci =

| miejsce śmierci =

| poprzednik =

| następca =

| odznaczenia =

| www =

| commons =

| quote =

== Biografia ==

Urodził się 9 września 1926 w [[Zagrzeb]]iu, gdzie studiował na Wydziale Humanistycznym i Przyrodniczo-matematycznym oraz w 1952 ukończył Medyczny ([[Uniwersytet w Zagrzebiu]]). Do emerytury pracował w klinice laryngologicznej Šalata w Zagrzebiu jako specjalista [[otorynolaryngologia|otorynolaryngolog]], podspecjalizacja [[alergologia]] i [[immunologia]] kliniczna. Stopień doktora nauk zdobył w 1969, habilitował się w 1971, tytuł [[prymariuszOrdynator|prymariusza]]a zdobył w 1972, wybrany profesorem uniwersyteckim został w 1976, na członka Akademii Nauk Medycznych Chorwacji w 1981, członka Towarzystwa Literatów Chorwackich w 1996, na honorowego członka Chorwackiego Zrzeszenia Lekarskiego w 1997. Na Wydziale Medycznym zorganizował i prowadził podyplomowe studia laryngologiczne (od 1977) oraz alergologiczne i z immunologii klinicznej (od 1979), był prezesem Syndykatu Nauk Medycznych (od 975) i Komisji ds. Nostryfikacji Dyplomów (od 1982). W szpitalnianym centrum klinicznym Zagrzeb był prezesem Komisji Mieszkaniowej (od 1969), Komisji Odwoławczej Kadr Kierowniczych (od 1970) i Komisji ds. Reorganizacji Zarządu (od 1970). W Chorwackim Zrzeszeniu Lekarskim był 12 lat członkiem Komisji Głównej (od 1990) i prezesem Sekcji Alergologicznej (1978), wiceprezesem Sekcji ds. Alkoholizmu (od 1980), założycielem Chorwackiego Towarzystwa ds. Nazewnictwa Medycznego (1992), Klubu Literackiego (2002) i Klubu Turystyki Górskiej (1995) oraz reformatorem Chorwackiego Artystycznego Towarzystwa Lekarzy. W Stowarzyszeniu Alergologów i Immunologów Klinicznych Jugosławii był sekretarzem (od 1969), w Lidze Walki przeciwko Paleniu wiceprezesem (od 1987). Opublikował około 120 prac naukowych i specjalistycznych, był redaktorem „Liječničkiego vjesnika” (''Wiadomości Lekarskich'', 1975-1978), prezesem redakcji pisma „Sveučilišni vjesnik” (''Wiadomości Uniwersyteckie'', od 1983), redaktorem dziesiątek specjalistycznych zbiorów i podręczników, od 1991 jest redaktorem pisma „Liječničke novine”. Ważniejsze dzieła z dziedziny [[kroatystyka|kroatystyki]]: „Hrvatski književnik Ivo Andrić” (2002), „Karlobaške ljekaruše” (2008). Nigdy nie był członkiem żadnej partii politycznej. Publicystyką zaczął się zajmować w 1950 i dotąd napisał ponad tysiąc różnych artykułów, często o polemicznym charakterze, w ponad 70 czasopismach i dziennikach.

Pisał do pisma „Hrvatski planinar”, w którym opublikował mnóstwo artykułów (''Ekskurzija u Austrijske ledene jame; Proslava 60-godišnjice društva za raziskovanje jam Slovenije; O Velebitu iznutra'').<ref>[http://www.sumari.hr/biblio/hp/htm/S111842.htm Hrvatski planinar]</ref>.

Jest pisarzem i teoretykiem turystyki górskiej. Publikuje przewodniki górskie (Klek, 1959; Učka, 1967; [[Welebit]], 1969; [[Medvednica]], 1970; Planine Hrvatske (''Góry Chorwacji''), 1974 - 2007 siedem wydań, Zlatna knjiga Hrvatskog planinarstva (''Złota księga chorwackiej turystyki górskiej''), 2004, 50 najljepših planinarskih izleta u Hrvatskoj (''50 najpiękniejszych wycieczek górskich w Chorwacji''), 2000 - 2008 cztery wydania itd.), The Mountains along the Croatian Coast (''Góry wzdłuż chorwackiego wybrzeża'', 2002), Küstengebirge Kroatiens (''Góry chorwackiego wybrzeża'', 2002) i dzieł historycznych (Hrvatsko planinarstvo - ''Chorwacka turystyka górska'', 1975; Slike iz povijesti hrvatskog planinarstva - ''Obrazy z historii chorwackiej turystyki górskiej'', 1987). Wytyczył Welebicki Szlak Górski (1969) i Chorwacką Transwersalę Górską (1970). Zajmuje się fotografią górską. Ze swoimi slajdami wygłosił ponad sto prelekcji. W czasach studenckich zajmował się jako członek AO PDS „Welebit” alpinistyką (pionierskie wejścia wspinaczkowe w [[ProkletijeGóry Północnoalbańskie|Prokletijach]] i [[Dinara|Dinarze]]). Systematycznie zbadał wszystkie chorwackie góry, jak i wiele europejskich ([[Pireneje]], [[Apeniny]], [[Alpy]], [[Tatry]], [[Karpaty]], [[Skandynawia]], [[Wyspy Brytyjskie]], [[Półwysep Iberyjski]], kraje [[Bałkany|bałkańskie]]), a poza Europą jako światowy podróżnik wspinał się w [[Armenia|Armenii]], [[Anatolia|Anatolii]], [[Kurdystan]]ie, [[Mongolia|Mongolii]], [[Iran]]ie, [[WyspyArchipelag SundajskieSundajski|Wyspach Sundajskich]], [[Góry Skaliste|Górach Skalistych]], dżunglach [[Jukatan (półwysep)|Jukatanu]]u, wulkanach [[Polinezja|polinezyjskich]] i [[Himalaje|Himalajach]]. Pierwszy zatknął chorwacką flagę na himalajskim szczycie (na [[Annapurna|Annapurnie]], w 1971).