Dymitr Jerzy Wiśniowiecki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m uproszczenie wywołania szablonu {{Kontrola autorytatywna}} |
Mathiasrex (dyskusja | edycje) kat., drobne merytoryczne |
||
Linia 7:
Pochodził z tzw. linii książęcej rodu. Syn [[Janusz Wiśniowiecki (1599-1636)|Janusza Wiśniowieckiego]] i Katarzyny Eugenii z Tyszkiewiczów. Po śmierci ojca opiekę nad nieletnim Dymitrem przejął [[Jeremi Wiśniowiecki]]. Wraz z nim Dymitr brał prawdopodobnie udział w obronie [[Zbaraż]]a (1649) i w [[bitwa pod Beresteczkiem|bitwie pod Beresteczkiem]] w trakcie [[powstanie Chmielnickiego|powstania Chmielnickiego]] (1648-1651).
W czasie "[[potop szwedzki|potopu szwedzkiego]]" stanął, początkowo, po stronie [[Karol X Gustaw|Karola X Gustawa]]. Postawa ta jednak nie była wyjątkowa, podobnie postąpili ówcześni hetmani i późniejszy król Jan Sobieski. Już wiosną [[1656]] wrócił jednak pod rozkazy [[Jan II Kazimierz Waza|Jana Kazimierza]]. W [[1658]] został [[Strażnik polny|strażnikiem polnym koronnym]]. W [[1660]] r. Wiśniowiecki wszedł do senatu jako [[województwo bełskie|wojewoda bełski]]. Związał się z profrancuską partią skupioną wokół monarchy i królowej Marii Ludwiki, licząc na uzyskanie tą drogą kolejnych godności. Podczas [[Rokosz Lubomirskiego|rokoszu Lubomirskiego]] stanął po stronie dworu, a wiosną [[1668]] został mianowany hetmanem polnym koronnym. Po abdykacji Jana Kazimierza związał się ze stronnictwem austriackim, jednak w czasie elekcji w [[1669]] r. poparł kandydaturę swego kuzyna Michała Wiśniowieckiego. Elektor [[Jan III Sobieski|Jana III Sobieskiego]] z [[województwo bełskie|województwa bełskiego]] w [[1674]] roku<ref>Volumina Legum, t. V, Petersburg 1860, s. 154.</ref>.
Jako hetman polny odznaczył się w walkach z [[Imperium osmańskie|Turkami]] i [[Chanat Krymski|Tatarami]]. Brał udział w [[bitwa pod Chocimiem (1673)|bitwie pod Chocimiem]], gdzie dowodził centrum szyku polskiego. Po śmierci króla popierał kandydata austriackiego [[Karol Lotaryński|Karola Lotaryńskiego]], pogodził się jednak z elekcją Sobieskiego. W [[1676]] r. uzyskał buławę wielką koronną stając się formalnie głównodowodzącym wojsk koronnych, nie był jednak wybitnym wodzem i niknął w cieniu nowego króla. Od początku kariery był silnie skonfliktowany z Sobieskim, w grę wchodziły różnice polityczne oraz ambicjonalne dzielące obu magnatów.
Linia 17:
Pierwszą żoną Dymitra Wiśniowieckiego była Marianna Zamoyska, która zmarła w 1668 roku. Jego drugą żoną od 1671 roku była [[Teofila Ludwika Zasławska]], siostrzenica króla Jana III Sobieskiego.
{{Przypisy}}
{{Władca
Linia 34 ⟶ 35:
{{DEFAULTSORT:Wiśniowiecki, Dymitr Jerzy}}
[[Kategoria:Elektorzy Jana III Sobieskiego]]
[[Kategoria:Elektorzy władców Polski (województwo bełskie)]]
[[Kategoria:Kandydaci do polskiego tronu elekcyjnego]]
[[Kategoria:Kasztelanowie krakowscy]]
| |||