Król królów: Różnice pomiędzy wersjami

'''Szachinszach''' (dosł. "królKról królów", z [[język perski|perskiego]] ''szach'' – król) – tradycyjny tytuł używany przez [[Monarchia|monarchów]] aspirujących do władzy uniwersalnej lub zwierzchnictwa nad innymi władcami. Stosowany głównie na Bliskim Wschodzie. Po raz pierwszy formuła ta pojawiła się w [[Mezopotamia|starożytnej Mezopotamii]], gdzie jeden z władców [[Królowie akadyjscy|dynastii akadyjskiej]], nosił imię [[Szar-kali-szarri|Šar-kali-šarrī]], co w języku akadyjskim znaczy "król wszystkich królów". Po podbiciu Mezopotamii w [[539 p.n.e.]] królem królów ogłosił się władca [[Starożytna Persja|Persji]] [[Cyrus II]], a jego następcy z dynastii [[Achemenidzi|Achemenidów]] stosowali go konsekwentnie aż do momentu upadku ich imperium. Tytuł wskrzesili, po opanowaniu Iranu i Mezopotamii, królowie [[Partowie|Partów]], [[Arsacydzi]]<ref>J. Wolski, Dzieje i upadek imperium Seleucydów, Kraków 1999, s. 103.</ref> i odtąd (II w. p.n.e.) był kojarzony głównie z tradycją irańską. W języku staroperskim, używanym za Achemenidów, formuła "król królów" brzmiała ''Xšâyaθiya Xšâyaθiyânam''<ref>C. B. F. Walker, Pismo klinowe, Warszawa 1998, s. 54.</ref>, natomiast w średnioperskim (od czasów Partów) przybrała znane po dziś dzień brzmienie ''Szachin-Szach''. Po zajęciu terenów dzisiejszego [[Iran]]u przez [[Arabowie|Arabów]] w VII w. n.e. ''szachinszachami'' tytułowali się różni władcy, między innymi w [[Indie|Indiach]], [[Afganistan]]ie i [[Irak]]u.

== Zobacz też ==

* [[PadyszachMaharadża]]

[[Kategoria:Starożytna PersjaMonarchia]]