Świątobliwy Synod Rządzący: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m unorphaning
int., drobne redakcyjne
Linia 2:
'''Świątobliwy Synod Rządzący''' ([[język rosyjski|ros.]] ''Святейший Правительствующий Синод'') – organ kierowniczy [[Rosyjski Kościół Prawosławny|Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego]], wprowadzony w [[1721]] roku, w wyniku reform [[Władcy Rosji|cara]] [[Piotr I Wielki|Piotra I Wielkiego]].
 
Po śmierci [[Adrian (patriarcha Moskwy)|patriarchy Adriana]] w roku [[1700]] Piotr I nie dopuścił do wyboru kolejnego patriarchy, powołując jedynie ''[[locum tenens]]'' - metropolitę riazańskiego [[Stefan (Jaworski)|Stefana]]. W 1721 roku car wydał ''Regulamin duchowny'', który szczegółowo określił miejsce Cerkwi prawosławnej w strukturach państwa rosyjskiego. Powołał Świątobliwy Synod - nową kolegialną instytucję, zrzeszającą najwyższych duchownych i kierującą działalnością Cerkwi w państwie rosyjskim. Z ramienia cara funkcję kontrolną nad Synodem sprawował urzędnik bez święceń, w randze oberprokuratora. W [[XVIII wiek]]u stanowisko to najczęściej sprawowali wojskowi. Najbardziej znanym oberprokuratorem był [[Konstantin Pobiedonoscew]] pełniący tę funkcję w latach [[1880]]-[[1905]]. „Święty Synod” przejął na wyłączność prawo do kanonizacji{{r|FRO6566}}.
 
Świątobliwy Synod istniał do [[1917]] roku, tj. do obalenia caratu.
 
{{przypisy|przypisy