Giardioza: Różnice pomiędzy wersjami

Najczęściej zakażenie przebiega bezobjawowo. Objawy ostrego zakażenia występują po 1–3 tyg., są niejednoznaczne i zależne od wieku i stanu wydolności [[Układ odpornościowy|układu odpornościowego]], a także rodzaju szczepu [[Ogoniastek jelitowy|lamblii]]. U dorosłych występują nudności, brak apetytu, gwałtowne, wodniste, sfermentowane stolce, gazy, niewielka gorączka, wzdęcia, kurczowe bóle brzucha, niekiedy w okolicy pęcherzyka żółciowego, bóle głowy, zmęczenie, [[bezsenność]], reakcje uczuleniowe z różnego rodzaju wysypką i stany podgorączkowe. U dzieci zwykle występuje wodnista biegunka. U psów i kotów objawia się wymiotami, cuchnącymi zielono-brązowymi biegunkami, konsystencji od rozluźnionej do wodnistej, niekiedy krwistymi, chudnięciem, brakiem apetytu. Chorują zwykle młode zwierzęta, w wieku do 12 miesięcy. W późniejszym wieku przebieg zarażenia jest zazwyczaj bezobjawowy.

 

 

''G. intestinalis'' stwierdza się badaniem kału lub treści dwunastniczej. Jedno badanie kału wykrywa ok. 60% zarażeń, 3 badania – blisko 90%.