Fiat G.91: Różnice pomiędzy wersjami

|egzemplarze = kilka egzemplarzy zw muzeach

'''Fiat G.91''', znany także jako '''Aeritalia G.91''' i nieoficjalnie jako "Gina"„Gina” to włoski [[Samolot myśliwsko-bombowy|samolot myśliwsko-szturmowy]], zaprojektowany w [[lata 50. XX wieku|latach 50.]], w odpowiedzi na konkurs rozpisany przez [[NATO]]. Pomimo znakomitych osiągów, był używany tylko przez siły powietrzne [[Włochy|Włoch]], [[Niemcy|Niemiec]] i [[Portugalia|Portugalii]], pozostając w służbie przez ponad 35 lat.

W [[1953]] europejskie firmy lotnicze zostały zaproszone do konkursu NATO na nowy lekki samolot myśliwsko-szturmowy LWSF (''Light Weight Strike Fighter''). W odpowiedzi włoska firma [[FIAT|Fiat]] zaprojektowała G.91, którego pierwszy lot odbył się [[1 sierpnia]] [[1956]]. Oprócz G.91 do konkursu zgłoszono samoloty [[Northrop N156]], [[Dasault Etendard IV]], [[Sud-Est Baroudeur]] i [[Breguet Taon]]. Pomimo że włoska konstrukcja miała najlepsze osiągi i najlepiej rokowała na przyszłość, rząd francuski zdecydował się na francuski samolot Etendard, a rząd angielski w ogóle zignorował konkurs, decydując się na adaptację do celów szturmowych angielskiego [[Hawker Hunter]]. Należy także wspomnieć, że i rząd włoski postawił interes narodowy nad jednością NATO i zamówił G.91 dla własnego lotnictwa jeszcze przed rozstrzygnięciem konkursu. Te pierwsze przedprodukcyjne maszyny służyły później przez długie lata we włoskim zespole akrobatycznym [[Frecce Tricolori]].

Wersje treningowe i [[samolot rozpoznawczy|rozpoznawcze]] były produkowane już od początku. Oprócz drobnych zmian i użycia różnych silników, konstrukcja samolotu pozostała taka sama przez cały okres produkcyjny. Jedyną poważną różnicą było, że samoloty z serii "R"„R” były jednomiejscowe, a z serii "T"„T” dwumiejscowe i miały nieco dłuższy kadłub.

* [http://www.bredow-web.de/Luftwaffenmuseum/Kampfjets/Fiat_G-91_R3/fiat_g-91_r3.html Zdjęcia G.91R-3 na stroniastronie Wolfganga Bredowa]