Naburimani: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Owczarczak (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 1:
'''Naburimani''' (inaczej ''Naburianos'', ''Naburiannuos'', ''Naburiannu'' lub ''Naburimannu'') (działał w 491 p.n.e. w [[Babilon]]ie) – najstarszysyn Balatu, potomek kapłana [[Nanna (bóg)|boga-księżyca]]. Najstarszy ze znanych z nazwiska [[astronomia|astronomów]] babilońskich. Strabon nazywa go Naburianosem<ref>A.T.Olmstead, ''Dzieje imperium perskiego'', PIW, Warszawa 1974, s. 200.</ref>.
 
Autor tzw. systemu A, czyli grupy [[Efemerydy (astronomia)|efemeryd]] określających położenie [[Księżyc]]a, [[Słońce|Słońca]] i planet w dowolnym czasie. Dane te opierały się na obserwacjach prowadzonych przez wiele lat, lecz nie były zbyt dokładne. Około 100 lat później zostały zastąpione przez system B opracowany przez [[Kidinnu]], zawierające dokładną matematyczną procedurę obliczania położenia ciał niebieskich. Systemy te były stosowane w astronomii od 250 do 50 roku p.n.e.
 
Do osiągnięć Naburimaniego należało również obliczenie długości [[Miesiąc synodyczny|miesiąca synodycznego]], który według astronoma trwa 29,530614 dnia<ref>{{cytuj książkę|tytuł=Encyklopedia Britannica|wydawca=KURPISZ S.A.|miejsce=Poznań|rok=2006|tom=XXI|strony=94|isbn=978-83-60563-25-0}}</ref>.
 
Jego system wyliczeń i tworzenia tabel (tablice z 17 lub 18 kolumnami) został wyłożony w podręczniku, który został następnie skopiowany przez [[Seleucydzi|Seleucydów]]. Druga kolumna tabeli zawierała zmienną pozorną średnicę tarczy księżyca. Wyliczenie Naburimanniego było dość dokładne, znacznie dokładniejsze niż oceny [[Klaudiusz Ptolemeusz|Ptolemeusza]], [[Mikołaj Kopernik|Kopernika]], a nawet [[Johannes Kepler|Keplera]] (gdy nie posłużył się jeszcze teleskopem)<ref>A.T.Olmstead, ''Dzieje imperium perskiego'', PIW, Warszawa 1974, s. 201.</ref>.
 
{{Przypisy}}