Hugo de Vermandois: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne |
m uzupelnienie, przypis za chwile Znacznik: Z urządzenia mobilnego |
||
Linia 3:
Na początku [[1096]] Hugo i jego brat [[Filip I (król Francji)|Filip I]] zaczęli rozważać udział w [[I wyprawa krzyżowa|krucjacie]], po tym jak do [[Paryż]]a dotarły wieści z synodu w [[Clermont]]. Filip sam nie mógł uczestniczyć w krucjacie, ponieważ został [[ekskomunika|ekskomunikowany]], Hugo natomiast postanowił wziąć w niej udział. W lecie 1096 opuścił Francję i udał się do Włoch, skąd statkiem dostał się do [[Cesarstwo Bizantyńskie|Bizancjum]] (większość innych armii krzyżowców podróżowało lądem). Podczas drogi wielu rycerzy z armii dowodzonej przez hrabiego Emicho i pokonanej przez [[Węgry|Węgrów]] przyłączyło się do Hugona. Hugo wypłynął z [[Bari]], przed portem bizantyjskim w [[Durrës|Dyrrachium]] sztorm zniszczył wiele z jego statków.
Hugo i większość jego rycerzy została uratowana i wysłana pod eskortą do [[Konstantynopol]]a, gdzie przybyli w listopadzie [[1096]]. Przed przybyciem Hugo wysłał arogancki list do [[cesarz]]a [[Aleksy I Komnen|Aleksego I Komnena]], domagając się aby cesarz przyjął go z honorami godnymi księcia oraz uznał się za jego wasala.
W [[1098]] po sukcesie krzyżowców pod [[Antiochia Syryjska|Antiochią]], Hugona wysłano z powrotem do Konstantynopola, aby przyprowadził posiłki od cesarza. Aleksy nie był zainteresowany wspieraniem krzyżowców, a Hugo zamiast wrócić do Antiochii i pomóc w oblężeniu Jerozolimy, wrócił do Francji. W domu potępiono go za to, że nie dotrzymał przysięgi krzyżowca i nie zakończył swojej "pielgrzymki" w Jerozolimie. [[Papież]] [[Paschalis II]] chciał go nawet ekskomunikować. W [[1101]] Hugo dołączył do drugiej fali krzyżowców, we wrześniu w bitwie z Turkami został ranny i w następnym miesięcu zmarł z powodu ran.
== Potomstwo ==
| |||