Patty Hearst: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m uproszczenie wywołania szablonu {{Kontrola autorytatywna}}
lit.
Linia 4:
O Patty Hearst stało się głośno, gdy [[4 lutego]] [[1974]] została [[Porwanie (przestępstwo)|porwana]] przez lewicową grupę rewolucyjną [[Symbionese Liberation Army]] (SLA). Grupa nie zażądała okupu, ale zwróciła się o zakup żywności i przekazanie jej potrzebującym. Mimo spełnienia żądań porywaczy Patty Hearst nie została uwolniona.
 
60 dni po porwaniu do mediów trafiło nagrane na taśmę magnetofonową oświadczenie PattiPatty, w którym mówiła o swoim dobrowolnym przystąpieniu do SLA. Twierdziła, że nie doświadczyła [[pranie mózgu|prania mózgu]], nie jest pod wpływem narkotyków, itp. Oskarżyła swojego ojca o zbrodnie przeciwko ludzkości i oświadczyła, że zrywa ze swoim narzeczonym: "Zmieniłam się – dorosłam. Stałam się świadoma i nie potrafię nigdy powrócić do takiego życia, jakie prowadziłam uprzednio...". [[15 kwietnia]] [[1974]] podczas napadu na bank okazało się, że jednym z napastników jest sama porwana. Jako członkini SLA miała używać pseudonimu '''Tania'''. Brała także udział w innych nielegalnych akcjach SLA.
 
We wrześniu [[1975]] Patty Hearst została aresztowana. Podczas procesu utrzymywała, że została zmuszona siłą do przystąpienia do SLA, a swoje działania tłumaczyła jako skutek prania mózgu<ref>{{cytuj pismo | nazwisko = Alpert| imię = Jane| autor link = | tytuł = Not Proven| czasopismo = New York Magazine| wolumin = | wydanie = | strony = 56| data =1982-01-11 | wydawca = | miejsce = | issn =0028-7369| doi = }}</ref>. Niektórzy uznali jednak jej przypadek jako przykład tzw. [[syndrom sztokholmski|syndromu sztokholmskiego]], kiedy to zakładnicy utożsamiają się ze swoimi porywaczami i starają im się nawet pomóc. Jednak podczas napadu na bank nieobecni byli porywacze, którzy ją uprowadzili - zostali zabici ponad rok wcześniej w strzelaninie w Los Angeles. Mimo to Hearst została skazana na 7 lat. Później jednak prezydent [[Jimmy Carter]] zastosował [[prawo łaski]] i skrócił jej karę do 2 lat. Ostatecznej amnestii dokonał [[Bill Clinton]] w finalnej serii amnestii prezydenckich, dokonanej przed złożeniem urzędu<ref name="doj">{{cytuj stronę