Metamateriał: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
int. |
nazwisko w transkrypcji |
||
Linia 19:
Choć wartości <math>\epsilon</math> i <math>\mu</math> opisują w pełni optyczne właściwości materiału, w praktyce używa się tylko jednego parametru: [[refrakcja|współczynnika załamania]] <math>N=\pm\sqrt{\varepsilon\mu}</math>. Ponieważ <math>\epsilon</math> i <math>\mu</math> są zwykle dodatnie, przyjmuje się, że <math>N</math> również jest dodatnie.
Specjalnie zaprojektowane metamateriały mogą mieć obie wartości <math>\epsilon</math> i <math>\mu</math> ujemne. W takiej sytuacji wartość <math>N</math> uznaje się za ujemną. Rosyjski fizyk [[Wiktor
* Załamują światło zgodnie z [[prawo Snelliusa|prawem Snelliusa]] (<math> N_1\sin\theta_1=N_2\sin\theta_2</math>) dla negatywnej wartości refrakcji, czyli kąt załamania ma ujemną wartość (patrz diagram).
Linia 29:
== Modele teoretyczne ==
Możliwość istnienia materiałów lewoskrętnych przewidział jako pierwszy [[Wiktor
Działanie tej struktury można opisać przez następującą analogię: zwykłe materiały są zrobione z atomów będących dipolami. Pochłaniając i emitując falę elektromagnetyczną sprawiają, że jej faktyczna prędkość w ośrodku zmienia się o czynnik n (współczynnik załamania). Pierścienie i przewody odgrywają podobną rolę: przewody działają jak [[ferroelektryk|ferroelektryczne]] atomy, pierścienie jak [[cewka|cewki]] a przerwy w pierścieniach jak [[kondensator]]y. Każdy pierścień działa jak [[obwód rezonansowy]], generujący pole magnetyczne prostopadłe do pola magnetycznego fali. Efektem jest ujemna przenikalność magnetyczna i w efekcie ujemny współczynnik załamania.
|