Poprawiłem najgorsze fragmenty
m (link) |
(Poprawiłem najgorsze fragmenty) |
||
'''Kryształ fotoniczny''' to struktura o periodycznie (okresowo, powtarzającym się) rozłożonym współczynniku załamania, w której występuje fotoniczna przerwa energetyczna. Własności kryształów fotonicznych sprawiają, że są obecnie bardzo aktywnie badaną grupą materiałów i znajdują one liczne zastosowania.
Przykłady wyglądu kryształów fotonicznych (kolejno 1D, 2D i 3D): [http://ab-initio.mit.edu/photons/tutorial/tutorial-small.gif]
[[Faza krystaliczna|Kryształy]] fotoniczne [http://ptf.fuw.edu.pl/ow/wasik02.html] zwykle wytwarzane są sztucznie w laboratoriach, ale występują również w przyrodzie (np. [[Opal (minerał)|opal]]). Koncepcja stworzenia kryształów fotonicznych powstała jednocześnie w [[1987]] w dwóch ośrodkach badawczych na terenie [[Stany Zjednoczone|USA]]. Pierwszy - [[Eli Yablonovitch]] (Bell Communications Research w [[New Jersey]]) pracował nad materiałami dla [[Tranzystor|tranzystorów]] fotonicznych - sformułował pojęcie '''fotoniczna przerwa wzbroniona''' ([[ang.]] ''photonic bandgap''). W tym samym czasie - [[Sajeev John]] (Priceton University) pracował nad zwiększeniem wydajności [[Laser|laserów]] stosowanych w [[telekomunikacja|telekomunikacji]] - odkrył tę samą przerwę. W [[1991]] roku [[Eli Yablonovith]] uzyskał pierwszy kryształ fotoniczny. W [[1997]] roku opracowana została masowa metoda wytwarzania kryształów ([[Shanhui Fan]], [[John D. Joannopoulis]]).
Obecnie wytwarzane są struktury fotoniczne
Do modelowania pola elektromagnetycznego w kryształach fotonicznych stosuje się wiele metod znanych z innych
dziedzin optyki czy elektrodynamiki. Wymienić tu można: metodę fal płaskich - PWM ([[ang.]] ''Plane wave method''), metodę różnic skończonych w dziedzinie czasu FDTD (z ang. ''Finite Difference Time Domain''), polegającą na numerycznym rozwiązywaniu równań Maxwella z zależnością czasową dla [[pole elektryczne|pola elektrycznego]] i [[pole magnetyczne|pola magnetycznego]], metodę momentów, wraz z jej licznymi odmianami, a także inne liczne metody półanalityczne i w pełni analityczne. Jak do tej pory, analityczne rozwiązanie równań Maxwella zostało znalezione tylko w najprostszym, jednowymiarowym krysztale fotonicznym.
'''Niektóre zastosowania:'''
* Zwierciadła selektywne rezonatorów laserowych,
* Lasery z rozłożonym sprzężeniem zwrotnym,
* [[Światłowód|Światłowody]] fotoniczne (''photonic crystal fiber''), włóknowe i planarne,
* [[Półprzewodnik]]i fotoniczne,
* Ultrabiałe [[Substancje barwiące|pigmenty]],
* [[Dioda|Diody]]
* [[Mikrorezonator]]y,
* Metamateriały – materiały lewoskrętne,
* Szerokopasmowe testowanie urządzeń fotonicznych, spektroskopia, interferometria czy koherentna tomografia optyczna (OCT) - wykorzystanie silnego efektu przesunięcia fazowego.
W Polsce prace nad wytwarzaniem i modelowaniem kryształów i światłowodów fotonicznych są prowadzone w UMCS w [[Lublin]]ie, na Politechnice Wrocławskiej[http://www.wemif.pwr.wroc.pl/photonicsgroup/],[http://www.if.pwr.wroc.pl/instytut/labe/labe/labe.html], Politechnice Warszawskiej[http://www.imio.pw.edu.pl/wwwzo] oraz na UW (wydz. Optyki[http://zoi.fuw.edu.pl]) i w ITME w WARSZAWIE[http://www.itme.edu.pl/]. Więcej informacji na stronie [http://www.crystal-fibre.com/support/dictionary.shtm]
oraz [http://www.if.uj.edu.pl/inzynieria/Specjalnosci/fotonika.htm], [http://ab-initio.mit.edu/photons/tutorial/] i [http://www.phys.uni.torun.pl/~bezet/pdf/holey.pdf]
|