Reguły zakonne pochodzą od Buddy [[Siakjamuni]]ego. Spisano je w [[Winaja Pitaka|Winaja Pitace]] jako [[Prātimokṣa]] - zbiór zasad (dosł. "ku wyzwoleniu"; Prāti z [[sanskryt]]u znaczy "ku" a mokṣa "wyzwolenie"). Przekazywane były w nieprzerwanym ustnym przekazie z nastepującychnastępujących tradycji: [[Theravāda]] Winaja, [[Mahāsāṃghika]] Winaja, [[Mahīśāsaka]] Winaja, [[Dharmaguptaka]] Winaja, [[Sarvāstivāda]] Winaja, and the [[Mūlasarvāstivāda]] Winaja<ref>Keown, Damien. ''Dictionary of Buddhism.''; s. 220; Oxford University Press; [[2003]]</ref>. Theravāda Winaja nieprzerwanie przekazywana jest do dziś i przestrzegana w krajach [[buddyzm]]u [[therawada|therawady]] głównie takich regionów jak [[Birma]], [[Cejlon]], [[Tajlandia]] i [[Indie]]. [[Dharmaguptaka]] Winaja głównie w regionach Dalekiego Wschodu: [[Wietnam]], [[Korea]] i [[Chiny]]. [[Mūlasarvāstivāda]] Winaja w regionach [[buddyzm tybetański|buddyzmu tybetańskiego]]: [[Nepal]], [[Chiny]], [[Indie]], [[Rosja]], [[Bhutan]]. Obecnie Prātimokṣy przestrzega się również w pozostałych regionach świata w małych odosobnionych wspólnotach, np. w [[Europa|Europie]], [[Ameryka Północna|Ameryce Północnej]] i [[Australia|Australii]]. Reguły zakonne dotyczą mężczyzn i kobiet i dzielą się na:
* pełne śluby zakonne dla mężczyzn ([[sanskryt]]. bhiksu; [[tybetański|tyb]]. gelong)
* pełne śluby zakonne dla kobiet (sanskryt. bhiksuni; tyb. gelongma)
