Naginata: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
ORTOGRAFIA!!! Uczono kogo? czego? kobiety, a nie kogo? co? kobiet. |
|||
Linia 4:
Tradycyjna naginata składa się z [[Drzewce (broń)|drzewca]] o długości ok. 180 cm oraz elastycznie zamocowanego na nim [[grot (broń)|żeleźca]] o długości ok. 40 cm i kształcie zbliżonym do ostrza japońskiego miecza – [[katana|katany]] bądź [[tachi]], dzięki czemu mogła służyć zarówno do kłucia jak i cięcia. Długość drzewca podana powyżej jest jedynie uśrednioną długością, bowiem przez wieki używania wahała się od 60 cm do około 3 metrów. Podobnie jest z żeleźcem – jego długość wahała się od 15 cm do około 60 cm, różne były także szerokości ostrza i stopień zakrzywienia.
Naginata używana była początkowo w roli broni podstawowej uboższego [[samuraj]]a i tych, którzy pretendowali do takiego tytułu. Wykształciła się wtedy sztuka używania naginaty ([[naginata-do]]), która opierała się na wykorzystaniu elastyczności zamocowania żeleźca. Około roku 1400 n.e. jej użycie zdegradowano do roli [[włócznia|włóczni]] używanej w szeregach piechoty (użycie podobne do [[falanga|falangi macedońskiej]]). W czasach [[siogunat]]u walki naginatą uczono
Aktualnie używa się do ćwiczeń naginaty drewnianej z żeleźcem bambusowym.
| |||